türk gençlerinin bir hobisi olmaması

benim var. para saymayı çok seviyorum.

ellerinden telefon düşmüyor ki. ona like buna like her önüne gelene nude. yazık gerçekten çok yazık gençlik resmen bitmiş.

tesadüfe bak ki paraları da yok arada bir ilişki var bence.

hobi para ile var olabilir. insanlar parkta bedava bank, resmi dairelerde bedava tuvalet arıyor, evde suyu buz yapıp yolda bulduğu çeşmede ilave yapıyor ve az içiyor çünkü suyun vücuttan tahliyesi sudan daha pahalı olabiliyor.

benim var. etrafımda hobi edinen insanlar da çok. ama hiçbiri ben de dahil o hobilerde ilerleyemiyoruz. ilerlemek için kursa gitmek, kursa gitmek için de para lazım. para da işte bu ülkede... zor...

paradan çok merak olmamasıdır.
eski boş bir defter, bir şeffaf paket bandı, bir küçük makas, bir kalem. elli -altmiş lira. yapraklar ağaçları terk ediyor. işsiz güçsüzsün. topla yaprakları yapıştır paket bandıyla deftere yaz altına ne yaprağı olduğunu; tarih at nereden aldığını da yaz. adını bilmiyorsan telefon kameran var. google lens söylüyor. işte sana beleş hobi.
sizinki "arpa ekmeği bahane"
----------------------------------------------------------------------
edit: aşağıdaki yazar bana ayar çekmiş kıt aklıyla. aklı kıt, çünkü konuyu anlamamış. kızmış, çünkü bahanesi basit bir örnekle dağıldı.
buyursun kendisi söylesin bir hobi. söyleyemez. hobi denen şeyin ne olduğunu bilmez, böyle bir şey olabileceğini dahi düşünemez. çünkü hayal gücü yok. çünkü herhangi bir şeye soyunacak azmi ve iradesi yok. herhangi bir şey yapma isteği de yok. muhtemeldir ki yeryüzünde kendisinden başkalarının da yaşadığının farkında olmadığı buğulu bir dünyada yaşıyordur.
böylesi insanlar için söylenen bir laf vardı. ateistim ama tekrarlayacağım: allah yardımcısı olsun. işi zor.

üstteki yazarın bize hobi seçmesi çok özel… * saol canım benim. belki sen bundan keyif alıyorsundur ama biz almıyoruz demek ki.

edit: özür dilerim. ben cahil sanmıştım, meğer deliymiş. çevresindekilere sabırlar diliyorum.

aklima “turkiyede is sonrasi bar kulturunun olmamasi” tweetine atilan kebabci abinin videosu geldi.

hayat mı var ki hobim olsun.

dünyada hobisi olmayan insan yoktur yeterki kelimenin içeriğini bilelim.


sözüm o ki kimse hobisiz değil .düşünün hepiniz bunlarin çoğunu yapiyirsunuz.
parali el sanatlari zaten emeklilerin uzun boş saatlerini sanat kursunda değerlendirdikleri hobiler.

ne hobisi ya herkes yaşam savaşında

allahın işine bak sen acaba neden? hay allah yani halbuki görseniz o kadar çok boş vaktimiz o kadar çok imkanımız var ki yani anlatamam inanamazsınız.

kapının önünde yarı olimpik havuz vardı da biz mi gitmedik?¿

herkesin bir hobisi olmasına gerek yok. genci yaşlısı türklerin hobisi yok. hobiler kendi kendine meşgul olmayı başarabilen insanların keyifli vakit geçirme araçlarıdır. introvert karakterlere uygun bir şeydir.
türk insanını iki saat yalnız başına bırak, aklını oynatır. mutlaka yanında birileri olacak, boş da olsa konuşacak gülecek. başka bir yaşam biçimi yok. onun için de hobileri yok. hobi beş kişi bir masa başında oturup yavelenmeyi tercih edenlerin edinebileceği bir şey değil. kimi parasızlığı mazeret göstermiş, kimi zamansızlığı. her hobi için para gerekmiyor. zamanınızı da kendi tercihlerinize göre kullanıyorsunuz. kimse sosyalleşmek yerine kendi kendine bir şeylerle meşgul olmayı tercih etmiyor.

ılk once hobi nedir onu bilelim çünkü hobi ille bir el sanati yapmak değildir. fotograf cekmek ,yürüyüş yapmak;yuzmek,koleksiyon yapmak (eski para,cakmak,pul,yaprak,deniz kabugu gibi) ve ayrica pahali el sanatlari emeklilierin yöneldiği uzun bos vakitlerini degerlendirmek istedikleri el sanatları.

hobiler nelerdir

yani demem o ki.kasmayin kendinizi. dunyada hobisi olmayan insan yok.yeterki kelimenin ne oldugunu ve içeriği ne öğrenelim, anlayalim..

aykırı-marjinal bir kesim hariç ki, bu paralı kesim, maalesef hiçbir zaman olamayacak gibi.
hobi denen şey zaman ve para istiyor. türk gencinin ne zamanı ne de parası var.
yoktu, yok, olmayacak. en azından bi' 30 sene daha olmayacak. bu arada bizler-sizler, yaşlı olacaksınız.

ekonomik durum,leş eğitim istemi ve kültürel kodların hala aşındırılamamasına bakılınca pekte yadırganmaması gerektiğini düşündüğüm uğraş fakirliğidir.