türk insanının hak aramaya karşı tutumu

genelde bağırarak yaptığı tutumdur. bağırarak her işini halledeceğini düşünür. iletişim konusunda zayıf insanlar genelde bağırır efenim. genelimiz de böyle sanırım.

nasreddin hoca timur un fil fıkrası gibidir. lojman toplantısı olur. öncesinde herkes birbirine gaz verir şunu diyelim bunu diyelim. sonuç sıfır. bir şey diyecek olan var mı arkadaşlar. yok. ben ve bir iki arkadaş konuşur biz kötü oluruz.

kurum toplantısı olur. herkes itiraz edecektir yapılanlara. kimse konuşmaz. sen konuşursun kötü olursun.
bu yüzden beni ilgilendirmiyorsa doğrudan hiç gerek duymam. kimsenin hakkını yemem çok şükür. küçükken yoldugumuz erikler ayvalar dışında bir şey hatırlamıyorum allah affetsin.
ama hakkımıda yedirmem.
insanlarla kötü olmak sıkıntı yaşamak sorun olmaz. herkese cicim canım olamam.
onlarda aynısı olsun eyvallah.

kendini uyanık sananlar var birde en ifrit olduklarım bunlar. herhangi bir sırada önüne geçmeye çalışırlar. insan gibi söylese anlayacağız.
markette alışverişte arkamda iki şey almış kadına erkeğe sıramı veririm. bizim malzeme çoksa. ama sıramı almaya çalışana vermem.

eskiden daha iyi kavga ediyordum onlarla ama toplum cinnet halinde her an patlamaya hazır bomba. bazen de belasini başkasından bulsun diyorsun.

geçen bir yerde salatalık topladım . parasını verdim. elimden bir amir almaya çalıştı. o cekistiriyor ben . yüzsüz ya. hayır istese ihtiyacım var evde yok dese veririm yarısını.
güya statüsünü amirliğini konusturup alacak.
çektim vermedim. postami koydum.
bozuldu kaldı. şu kendinde gördüğü hadde bak.
şaka gibi.

"kim uğraşacak ya, boşver"
böyle olmasa bu kadar hakkımız yenebilir miydi? neyse arkadaşlar kim uğraşacak boşvermeye devam edelim.