yasak sürecinde ev ahalisinin sinirli tutumu

anlık hemen hemen herkesin yaşadığı durum. evde herkes birbirleriyle kavga etme derdinde. bu kadar sinir stres fazladır.

aslında olmaması gereken bir durumdur sonuçta evdeki herkes birbirini yıllardır tanıyor ve nasıl davranması gerektiğini biliyor. buna rağmen yasaklardan mıdır nedir sinirler geriliyor ve hep gergin kalabiliyor.

pandeminin etkisiyle ortaya çıktığına inandığım durumdur. her gün kavga edilecek bir konu mutlaka bulunur, ertesi gün kalındığı yerden mutlu mesut devam edilir, takriben akşam saatlerinde yeni kavga sebebi bulunur bu böyle böyle uzar gider. (yalıda kalmıyorsanız durum budur, aksini iddia eden zengindir.)

şu an had safhadayım. yaklaşık 5 aydır in cin top oynayan bir köyde, 2 katlı müstakil bir evde tek yaşıyordum. baharla birlikte evin sahipleri (bizimkiler) geldi, önce yaşadığım 1. kat işgal edildi, sonra amcamlar ve halamlar evlerine geldiler, yasak sebebi ile kızımın biri ve yeğenimde eklendi kadroya, 6 da işten geliyorum, söykenecek bir yer bulursam eyvallah, ne zaman patlayacağım bilemiyorum.

valla bizde ev ahalisi tek kişiden oluşuyor. ona da genelde peki karıcığım dediğim için pek sorun olmuyor.

herkes çok sıkıldı, hepimiz çok bunaldık. lan zaten yıllardır berabersin şimdi mi sorun oldu? diyorsanız evet şimdi sorun oldu. çünkü normalde herkesin ev dışında da bir hayatı vardı. arkadaşları, farklı uğraşları vardı. eve tekrar döndüğümüzde ve tekrar bir araya geldigimizde birbirimizi merak ediyorduk bununla beraber bir şeyler paylaşıyorduk. ama şimdi, hepimiz ayni evin içinde hemen hemen ayni şeylerle uğraşıyoruz, sürekli beraberiz. ne birbirimizi özlüyoruz kısaca ne de birbirimize anlatacak anı biriktirebiliyoruz.
normal durum bence alttan almak gerekir, bi şekilde eğlenemeye bakmak lazım diğer türlü zor yani anamla babamla kanlı bıçaklı olamam.

bu günleri öngörmüş gibi pandemiden 3 ay önce eve bir stres savar getirdim başta 3 kilo civarıydı şimdi 11 kilo civarı stresli ortamda alarm veriyor ilgi çekiyor kendinden başka şeyle meşgul olunmasını sevmiyor oyun temizlik bakım uyku hiçbir anında yalnız olmak istemiyor gülüp bir kaç kelime edebiliyor yürümeyi de ilerletti koşuyor denebilir (bkz: kaymaklı afyon lokumu)