türk sinema tarihinin en sağlam filmleri

ev/barda. ikisi de tekrar tekrar izlettiriyor kendini

süt kardeşler, züğürt ağa, devrim arabaları, av mevsimi...

eşkıya, av mevsimi ve geri kalanlar..

(bkz: korkusuz korkak)

(bkz: sahte kabadayı)

(bkz: sakar şakir)

(bkz: üç kağıtçı)

yazı tura ve barda bu listede olmalı.

sağlamlıktan kastımızın ne olduğunu da açmak gerekir. ülkenin koşullarını gerçeklerini en iyi anlatan mı, bir solukta kendini izleten mi, tekrar tekrar izlenilen mi, en gülünen mi?
neyse ben bu kriterlerime göre birkaç film yazayım.
(bkz: pardon)
(bkz: babam ve oğlum)
(bkz: g.o.r.a)
(bkz: canım kardeşim)
(bkz: sarmaşık)
(bkz: vizontele)
(bkz: eşkıya)
(bkz: kış uykusu)

aklıma geldikçe yazılmamış olanlardan eklerim. belki merak edip izleyene liste olmuş olur.