türkiye'de 2 sayfa kitap okumuş insana düşman olunduğu gerçeği

nedenini bir türlü anlamadığım olay.

herhangi bir ortamda veyahut sohbette bir kitabı okuduğunu söylediğin an tüm oklar sana dönüyor. egoist, çok bilmiş, kadın avcısı ve sıkıcı biri olarak görülüyorsun.

özellikle din haricinde başka bir konunun tartışılmadığı ülkemde bu durum beni çok üzüyor. bu düşmanlığın sebebini de anlayamıyorum.

düşmanlık için elinizde kitap görülmesinin yeterlidir. bir de üstten(!) bir tavırla sizi küçük görürler. okuduğunuz kitabın adını yüksek sesle okur kendilerince şaka yaparlar bir de. cahillik ne zaman övünülecek bir şey oldu şaşırtır.

sadece kitap okuyana değil. eğitimli, medeni, topluma ve bireylere saygılı, kanunlara uyan, nezaket sahibi, düşünen, sorgulayan, hakkını arayan, kendisinin ve aynı topraklar üstünde yaşayan herkesin insanca yaşaması için çabalayan, ülkesinin sözde değil gerçekten gelişmesini isteyen, yaşadığı topluma katma değer sağlayan insanlara düşman olunan tek ülkede yaşıyoruz.

bu bir hakaret değil öncelikle bunu belirteyim halkımız okumuyor ve okuduğunu anlamıyor ki bu daha vahim. eğitim olarak uluslararası derecelendirmeler de çok gerideyiz ve darılıp kırılmaya gerek yok pisa sınavları vs bunu açıklıyor bize. ve bunun yanında tek tip olanları sevdiğimiz için okuyan ve okuduğunu anlayan insanlar sevilmiyor.

cehaletin bu kadar prim kazandığı başka bir yer yok . sempatik geliyor sanırım insanların böyle olması. yakın çevremde de bu mevzu var . örneğin ablalarım bilmemek erdemmiş gibi geliyor onlara. bir şey izliyim bir şey okuyayım garip geliyor. bir de karşına kendi gibi birini aldı mı iyice sarpa sarıyor. biz bilmiyoruz ki deyip geçiştiriyorlar sanki ben suç işliyormuşum gibi. boş işmiş gibi geliyor onlara . anlam veremiyorum bu duruma. ama onlar daha mutlu bunu görüyorum dünyeviler , materyalistler . sorun ben de sanırım.

oysa ki a haberden, akitten alıntı yapsanız el üstünde tutulursunuz. bu ülkenin kodlarını çözün dostlarım.

iki sayfa dedigi kitap "10 adimda 11 adim"
her okuyanin kendini aydin, ilerici falan saymasi konusuna girmiyorum bile ki okuyorum diyenin cogunun sadece gozleriyle taradigi yahut iyi bir okurum diye evine dekor kutuphane yapip icinden 2 kitap okumadigi baska konu.
dahasini hemen yakindan son singapur vapuru ve emrebey003 yazarindan ornekleyeyim.
birisi edebiyatciya edebiyat yapma denir mi diye baslik acmisti, digerinin konusuna bile girmiyorum.
bir yazarin dedigi gibi "cok okumak ahmaklastirir" bakiniz her kürt duyarinda nickaltina kosup uzun uzun yazip "yea ben dediklerini ciddiye almiyorum" diyen sozlukte gorevli bi yazar gibi.