türkiye'de kimsenin para kazanmasının istenmemesi

özellikle sanat alanında üreten insanların, fakir ve gururlu kalması toplumun gözünde daha anlamlı nedense.

kimse para kazanmıyor zaten. amaçlarına ulaşmışlar demek ki

bir gerçektir. çok kıskanç bir milletiz.

klasik zebani fıkramızı hatırlatan durumdur.

kazanılacak bir para varsa bunu biz yaparız. ha yetenek mi gerekiyor. komisyonumu ver seni koruyayım, sahip çıkayım, iş atayım vıt vıt vıt

"altın alın" cümlesi ile kazandırılmış paraların kolayla dökülmesidir.

para kazanmalarını istiyoruz ama hırsızlık yapmalarını istemiyoruz. fark bu...

çünkü türkiyede kimse sanat' ın orta uzun vadeli yatırım olduğunu bilmiyor zaten farkında da değil.

aslında türkiye genel olarak yatırım yapmayı bilmiyor yatırımdan anladığı ev/araba o kadar yani aktif yatırım nedir, yatırım geri dönme süresi nedir falan bunları hesaplayan yok. o yüzden de az bir şey kafası çalışan bir anda sağlam paralar kazanabiliyor.

etrafınızda parası olup belli etmeyenler muhakkak vardır.

hırsızlık yapmadan büyük para kazanılmaz. karşı çıktığım şey para kazanılması değil, hırsızlık yapılarak para kazanılması. hırsızlık yaparak para kazanan elini senin cebine sokuyor demektir. kim ister bunu?