türkiye'de sokak kültürünün olmaması

muhtemelen eskiden beri süregelen haremlik selamlık tarzı yaşamın sonucu, yaygın sosyal medya kullanımının ise nedenidir. insanlar sokakta sosyalleşmez, vakit geçirmez ve gerçek kimliğini göstermez. hayat çoğunlukla kapalı kapılar ardında yaşanır ve toplumsal bir kimlik oluşturamaz.

türkiye'de gerçek (kendini yenileyen dinemiklere sahip) bir sosyal ilişki kültürünün olmayışına bağlı durumlardan sadece bir tanesidir. bu durum da dünyada gerçek bir sosyal ilişki kültürünün oluşturulmaya çalışılması yerine, toplumlara demokrasi ve demokratik ürün-aygıtlar pazarlanmaya uğraşılmasına bağlı gelişmektedir. hiçbir kültürün kendini aşması mümkün olamadığı gibi o kültürler ihtiva ettikleri ideoloji ve siyasi görüşleri de güdük tutarak inanç ve ideolojileri toplumun kültürü yerine geçmek zorunda bırakılan ekonomi-politik zaruriyetlere dönüştürmektedirler. insanlık gelişmiyor, pazarlama satış gezegeninde yaşıyoruz artık. insanların kültürü, cahilliği, yobazlığı, suçları, bunalımları, savaşları ve dövüşleri bile manipülasyon aracı olarak kullanılan şeyler günümüzde, bireyleri oyalıyorlar. eskiler pış pış derlerdi böyle şeylere.