boogieman yazar profili

(bkz: soofieman)

binlerce yıl erkekler cephede savaşırken evde oturup çocuk bakan kadınların son yüz yıldır evde oturup çocuk bakmayı beğenmemesidir.

güzel olsa gerek, denize falan girersin arada(bkz: asos)*

insanları rahatsız etmesi hariç normal geldi. gecikirse adana'nın sabah sıcağına kalabilir.

bir de ne diyim, yetişkin yaşında kaykaya merak salan tek kişi olmadığıma bir nebze sevindim*

ana akım moda halini almıştır. sokakta herkes baggy pantolon ve vans giyiyor ama işin garibi kimse kaykay yapmıyor.

t: 10 numara basketbolcu, harika insan

2023 değil 1993'e girseydik belki ama şimdi.. ıı..

göz önünde olan extrovert arkadaşlar "wow! nasi yaa?" falan olabilir lakin birçoğumuz için normal olan durum.

birçoğumuz böyle yaşıyoruz. rija ediyoruz otekilestirmeyiniz bizi.

dk1 gol 1. bravo 2023 hep böyle ol!

cheeeeeeers!!

hallelujah canlarim!

hak verdiğim teyzedir. otobüse binince görürsünüz, gençler koltuklara oturmuş birbirlerinin içine düşecekler neredeyse. kimisi de takmış kulaklığı apayrı bir âlemde. biz ise abdestli ve namazlı insanlarız. bu arada domates çok faydalı. ayrıca pandalar da çok yalnız. bütün bu sebeplerden dolayı ben de oyumu akpye vereceğim.

"bir kısım patronlar eskiden olduğu gibi bu kez de, proletaryanın çocukları üzerinde özel senyörlük hakları sağlamışlardı. bunlar ipek fabrikatörleri idi. 1833’te kurt gibi ulumuşlardı: “eğer her yaştan çocukların günde 10 saatlik çalışma özgürlükleri geri alınırsa, bu, onların işlerini durdurabilirdi.” yeterli sayıda 13 yaşından büyük çocuk satın almak, onlar için olanaksız olacaktı. diledikleri ayrıcalığı koparttılar da. öne sürdükleri bahanenin, kasıtlı bir yalan olduğunu daha sonraki bir araştırma ortaya koymuştur. ne var ki, bütün bunlar, 10 yıl süreyle, işlerini görebilmeleri için taburelere oturmak zorunda bırakılan küçücük çocukların kanından günde 10 saat ipek eğirmekten onları alıkoymamıştır.1844 yasası, gerçi bunları, 11 yaşından küçük çocukları günde 6½ saatten fazla çalıştırma “özgürlüğünden yoksun bırakmıştı”. ama, öte yandan da, bunlara, 11 ile 13 yaşları arasındaki çocukların günde 10 saat çalıştırılma ayrıcalığını tanıdığı gibi, öteki fabrika çocukları için zorunlu olan öğrenimden de bu zorunluluğu kaldırmıştır. bu kez bahane şuydu: “üzerinde çalıştıkları kumaşın çok ince ve narin dokusu, bu çocukların ancak bu tür fabrikalara çok küçük yaşta girmeleriyle elde edilebilecek, hafif, kıvrak bir çalışmayı gerektirir.” çocuklar, tıpkı güney rusya’da boynuzlu hayvanların, derileriyle yağları için boğazlanmaları gibi, salt hafif ve kıvrak parmakları için boğazlanıyordu. en sonunda, 1850’de, 1844’te verilen ayrıcalık, ipek bükme ve ipek eğirme bölümleriyle sınırlandı. ama gene, “özgürlüğü” elinden alınan sermayeye ödün vermek için, 11 ila 13 yaşındaki çocukların çalışma zamanı 10’dan 10½ saate çıkarıldı. bahane: “ipek fabrikalarında çalışma öteki dokuma fabrikalarından daha hafifti ve diğer yönlerden de sağlığa çok daha az zararlıydı.” resmi sağlık araştırmaları sonradan bunun tersini tanıtladı: “ortalama ölüm oranı ipek bölgelerinde çok daha yüksektir ve kadın nüfus arasında hatta lancashire’daki pamuk bölgelerinden de fazladır.” fabrika denetmenlerinin her altı ayda bir yeniledikleri protestolarına karşın, bu kötülük hâlâ devam edip gitmektedir."
kapital, 1867

ülkenin dört bir yanını sarmış pacozluk ve kalite kıtlığından nasibini almış yapımlardır. nerede deli yürek, vadi ve ezeldeki ağırlık ve klas; nerede çukur, sıfır bir ve üç kuruştaki sokak süprüntüleri.. her şey varoşlar için, varoşlara göre.

türk vatandaşlığı almış. yakında milli takımda da oynayacak ve filenin sultanlarının ebrar karakurt'tan sonraki ikinci eşcinsel pasör çaprazı olacak. ebrar'a gelen eleştirilerin yüzde kaçı ona da gelecek, bekleyip göreceğiz.

tanım: dişi kelly oubre jr.

doğru fakat eksik olan önermedir. devamı ise; "çünkü kadınlar başarısız bir erkeğin peşinden gitmez. " dir

anlamasak da okuyoruz ama dimi?

tartışmasız en güzel en güzel örneğini dwayne johnson, the mysterious island'da göstermiştir.

beyaz zambaklar ülkesinde'yi okuyunca anlaşılan.

bu kadar farklı kültürün; ekonomik, sosyal ve dini açıdan farklı şartlarda yaşayan insanların olduğu bir coğrafyada herkesin aynı şekilde düşünmesi beklenemez. bizdeki asıl sorun bu farklılıkları; halkı bölmek ve cahil bırakmak amacıyla sürekli istismar eden çeşitli cemaat, örgüt ve kurumların sürekli olmasına ve hatta bazılarının hükümetler tarafından desteklenmesine karşın halkı eğitmeye ve milli bir kollektif bilinç çatısı altında toplamaya yönelik bir örgütlenmenin olmayışı, olsa dahi -köy enstitüleri gibi- az sayıda ve kısa ömürlü oluşudur.

- en güzel zamanları 2007 - 2008,
- 2010'larda davalar, yargılamalar ve kumpas iddiaları,
- uzun süredir var olup son 4 senede arşa çıkan kötü yönetim krizi,
- vadesi dolmuş fakat para tatlı geldiği için emekliye ayrılmayan "kıdemliler" ve bunlar yüzünden hayattan bezmiş, umut vadeden gençler...

hmm...(bkz: türkiye)

2000'ler yapımı 3 adet komedi dizisi yapmaya yetecek kadar numune tip barındıran bir aylık bedelli askerlik görevimi yerine getirdiğim yer. peki kimlerdi bunlar? bakalım;
- goygoycu ve makara ama alfa karakterli tip: checked
- alfanın daha ağır abi olan ve yavaş hareket eden kankası: checked
- devasa cüssesine rağmen çocuk gibi davranan shaquille o'neal tip: checked
- bir anda ortamda beliren, 1.50'lik, koğuşun maskotu zıpçıktı tip: checked
- kendi halinde takılan, gözlüklü, kitap kurdu tip: checked
- genç kızların sevgilisi, uzun boylu, basketçi, cool tip: checked
- ailesinin biricik oğlu, anadolu çocuğu tip: checked
- sürekli anılarını anlatan veya nasihat veren tip: checked
- susmak bilmeyen tip ve yan koğuştaki kankası: checked
- topluluk içerisinde yaşamayı öğrenememiş, bully tipler: checked
- her türlü şiveyi konuşan tipler*: checked
- erlerin kankası , gırgır, doğulu onbaşı: checked
- kasım kasım kasılan, tıknaz, komutan yalakası astçavuş: checked
- peltek konuşmasıyla kendisini ciddiye almaya çalışanları tekrar düşünmeye sevk eden asteğmen: checked

tabi dizide olmadığımız için o kadar da eğlenceli değildi..