türkiye'de yüz bine yakın caminin olması

peki vicdan var mı ?
mutluluk, huzur var mı ?
dürüstlük var mı ?
insana saygı, özgürlüğe saygı var mı ?
eleştiriye saygı var mı ?
çocuklara kadına saygı sevgi var mı ?
emeğe alın terine saygı var mı ?
dolara mal mülk depolamaya hürmet var mı ?
mal mülk depolamaya, haksız kazancı istiflemeye rıza ve onay var mı ?
şatafat ve lükse değer verme var mı?
peki karşı çıkma var mı ?

ve sözde insanlar bu zulüm üreten karanlığa teslim olmakla mı insan olurlar, karşı çıkmakla mı ?

ve türkiye'nin "halinin ortada" olması..
sizce de bir anlam taşımıyor mu.?

%99'u sadece cumalara ve bayram namazlarına giden bir topluluk için sayıca oldukça fazla dediğim durum. vakit namazlarına giderseniz, pek çok camide 10 kişiden fazlasını göremezsiniz. geçenlerde birine denk geldim, akşam namazını 4 kişi kıldık diyordu. ama caminin büyüklüğü mahalledeki sağlık ocağını ikiye üçe katlar muhtemelen. ve bu cami o mahalledeki yanlış bilmiyorsam 5 camiden biri.

tüm bu hizmet binalarının giderleri, orada çalışan görevlilerin maaşları derken ülke çapına vursak belki de kaçak saraydan daha fazla paranın boşa gidiyor olduğunu göreceğiz, kim bilir. elbette sırf cumalarda doluyorsa bile kapatmak doğru olmaz. o yüzden ya müslümanlar vakit namazlarına giderek büyük günahlardan biri olan israfı önleyecek, yada toplum baskısı yüzünden müslüman olduğunu, bu yüzden cumalara ve bayram namazlarına gittiğini kabul edip kendi yoluna gidecek. zira öyle böyle bir israf değil. ülkemizin geleceği çocuklar derslik, laboratuvar, kütüphane bulamazken, hastalarımız randevu ve yatak bulamazken kamu harcamaları böyle dağıtılmamalı bence. hem vatandaş olarak hem de müslüman olarak insanların bu durumdan rahatsız olmaları gerek.

ingiliz, amerikan, yahudi uşağı tarikatlar olmasa camileri cemaatinden alınacak üyelik ücretleriyle idame edelim derdim. ama abd'de işin içine para ve özerklik girdiğinde dinin türkiye'dekinden bile tuhaf bir boyuta ulaşabildiğini bilenler vardır. yani bu, ciddi anlamda üstünde durulması gereken bir kamusal harcama kalemi ve sosyokültürel bir sorun. dini bir sorun demiyorum. zira olayın dinle alakası yok, hükümetin, diyanetin ve toplumun zihniyetiyle alakası var. ortodoks hristiyan yada pastafaryan bir çoğunluk olsa muhtemelen yine benzer şeyler yaşanacaktı.