türkiye'deki hayat pahalılığı

bize doğru kabaran dimdik bir olgudur.


iki poşete iki yüz lira verdim. kendimi donsuz hissediyordum marketten çıkarken.

yiğit bulut öyle bir şey yok diyor.

kurun getirdiği yeni normaldir,fillerin tepişmesinde olanın karıncalara olması misali.

yakında poşet almadan kucağımızda 500 tl taşıyabilceğiz yaşasın!

kişinin yaşamını sorgulamasına sebep olabilir.

işte bu bildiğim konu dedirten başlık

tek bir kişinin daha çok daha çok zenginleşme isteğinin halkımızın çoğu tarafından onaylanması sonucu doğan olağan durum

kiralar almış başını gitmiş. neden hiç gündem olmuyor bu arkadaş ? 2+1 eve 2500 tl istiyor adamlar. uygun olan ev de yıkık dökük. mevcut düzende ev almak zaten imkansız, kiraya da bulunmaz oldu. ev kirası ile asgari ücret maaş aynı düzlemde gidiyor. bu nasıl iş ?

araba fiyatları mı ? onlar da aynı... her ay 10-20 bin artar mı aynı aracın fiyatı ? markete gidiyoruz, 100 liradan daha ucuza çıkamaz olduk. nereye kadar sürecek bu fiyat faciası ? sürekli ve herşeye zam. zamsız geçen bir tek gün dahi kalmadı nerdeyse. kemal sunal'ın 1984'teki filmi 'orta direk şaban' filmi günümüz için canlandırılmış olmalı, neredeyse attığımız her adım zam oldu. maaşlar hariç herşeye bol keseden zam.

iyice bunalttı artık bu durum şahsımı ve herkesi. allah garibanın yardımcısı olsun. bir insan keyfine göre meyve alamaz mı kardeşim ? alamayan insanların sayısı her geçen gün artıyor. anne babalar marketlerin manavların önünden geçerken çocuklarının başka tarafa bakmalarını sağlamaya çalışıyor, görmesin de istemesin diye. öyle, saçma sapan bir mağazadan kalabalığın fotoğrafını çekip milletin çektiği sıkıntıyı o fotoğrafla kıyaslayamazsınız. millet harbiden her geçen gün daha da fakirleşiyor.

çok fazla vergi alıyor devletimiz. böyle olmaz bu iş. işsizlik de bu yüzden var. genç girişimci bir iş kuramıyor çünkü devlet tonla vergi alacak. patron adam çalıştıramıyor çünkü vergi var. işsizlik oranı yanlış. onların içinde sigortasız çalışanlar da var. neden sigortasız ? çünkü vergisi var. bu kadar vergi var, ama halen bir durumda devlet milletten para istiyor. hesap açıyor para yatırın diyor. sms gönderin 10 tl bağışlayın diyor. yahu zaten vergiler had safhada, daha neyin mesajı neyin bağışı ?

bu işin partisi, politik tarafı falan yok. karnı aç adama maneviyat söker mi ? ekonomik kriz her geçen gün derinleşiyor ve hissedilme oranı gittikçe artıyor. yarına dair kaygılarım her geçen gün daha çok artıyor. bir iş doğru yapılmaz mı ? her yere üniversite açmak, her yerde işsiz insan oluşturmaktır. adamlar her geçen gün puanları düşürüyor.

ondan sonra göç durumları... halk görülmüyor. halkın acısı, feryadı her geçen gün yükselmesine rağmen görülmüyor. ak parti seçmenleri dahi rahatsız artık durumdan. ipini koparan geliyor. afgan, suri, farsi vs. farketmez.. hepsi türkiye'ye geliyor. bu iş muhacir ensar olayından çoktan çıktı. karısını, çocuğunu, anasını, babasını taliban'a bırakıp kaçan adamdan bize hayır gelir mi ?

pandemi denen saçmalığa kanıp okulları kapattılar 2 yıldır. gidiyor, memleket elden gidiyor, bir nesil elden gidiyor. hem de göstere göstere, kayarak gidiyor elimizden. sahiller açık, avmler açık, kafeler açık, lokantalar açık. okulların açılıp açılmamasını tartışıyor adamlar. eğitim herşeyden önemli, öncelikli açıklık eğitime sağlanmalı !

kriz garibanı vuruyor. yasaklar garibanı vuruyor. yangın çıktı, gariban durduk yere devlete ev borçlandı. kendi evi yandı, kira öder gibi ev sahibi olacak dendi. yahu adam borçlandı, ötesi mi var ? adalet bu ülkede bir tek garibana işlemiyor. gariban adam adalet sisteminden korkuyor. gariban gününü kurtarmanın derdinde. içine ettiğimin garibanlığı. bu memlekette herşey ol, gariban olma. ağzına s*çarlar.

çıldırtma noktasına getirmiştir. şeftali 12 lira, siyah erik 17 lira, elma 7 lira, salatalık 7 lira, karpuz 2, kavun 3.5 lira... yani manava girip sayıyla dahi bir şeyler alsanız 100 lira gidiyor. kalp kası iltihaplanması gibi gizli bir kriz var sanki. ne olacak böyle bilemiyorum ama zamanında ayağımızı yorganımıza göre uzatmadık, suriyesinden tut afrikasına kadar yedirdik içirdik, şimdi ceremesini çekiyoruz. bim'e bile selam versen donun düşüyor.

hiç kimse itiraz etmiyor işin ilginç olan tarafı da bu aslında herkes fiyatları kabullenmiş gibi bir durum var. bugün 200 tl ile markete gidip alışveriş yapayım desen 2 poşet zor yiyecek alabiliyorsun. bütün her şeyi dolar ve corona bahanesiyle ile zamlandırdılar. bu gidişle ekmek ve su almak bile imkansız hale gelecek gibi duruyor. yabancı ülkelerde insanlar eylem yapıp protesto yapıyorlar bizde ise insanlar her şeyi kabulleniyor.

insanı farklı çözümler üretmeye sürükleyen fahiş fiyatlardır.

müstahak, çok güzel bir kelimedir. toplumumuza cuk diye oturur, her koyun kendi bacağından asılır, ağaç yaşken eğilir, taşa oturma soğuk çeker. evet atasözü ve deyimlerim bitti.

bazılarına intihar ettirir.

(bkz: intihar)
(bkz: ötenazi yasallaşsın kampanyası)

sonumuz hayırlı olsun gidişat kötü. evet.

malesef artık ucuz pahalı demeden almak zorundayım. dün eminönü'nde alışverişe çıktım. tek türk bendim koskoca eminönü'nde.. abartısız, millet koli koli alışveriş yaparken biz ancak 1 2 poşet alabiliyoruz. oda mecburiyetten. çok üzücü çok.

herkesin geçen seneye kadar olan gelir düzeyini iki, üç kademe altına indirdiği durumdur. ortahallinin üst sınırındaki kesim artık zar zor idare eden bir ortahalli, alt ve orta sınırlardaki orta halli sınıf artık fakir ve tabi fakirliğin dibini yaşayanlar en altta ve altta kalanın canı çıksın durumu.
pahalılık böyle devam ederse asayiş sorunu da ona oranla artacak. hırsızlıklar, yağmalamalar, gasplar çoğalacak ki zaten mülteci sorunu, adalet sistemine inancın zedelenmesinden ötürü bunu fazlasıyla yaşarken!
geçen seneki fiyatlarla bu seneki fiyatlar arasında uçurum var.
tabi ki bunda küresel ekonomik krizinin etkileri de mevcut. yani dünyanın güçlü ülkelerinde bile enflasyonda artış yaşanırken bizde olmaması mümkün değildi ama yanlış ekonomik politikalar sonucu dünyada enflasyonda artış yaşayan ülkeler sıralamasında önlere geçtik.
uzmanların ısrarla belirttiği gibi dünyada yaşanacak bir kıtlık sorunu ile şu an yansıyan pahalılığı çarp üçle, beşle!
o yüzden ihracat konusunda önlemler almalıyız, üretimi arttıracak, çiftçiyi teşvik edecek olanaklar yaratmalıyız, tarım alanlarını imara açmak bu ülkeye yapılan bir kötülüktü ve bu sorunu düzeltmeliyiz. kendi kendimize yetebilmek için var gücümüzle çalışmalıyız. önümüzde zor dönemler var ve dünyada da böyle. artık yandaşların vs..nin değil vatanın çıkarları gözetilmeli.
türkiye, evet ilk kez ekonomik kriz yaşamıyor. bu ülke kurulduğundan bu yana krizlerle boğuşuyor ancak öncesinde kendi kendimize yetebiliyorduk, tahıl ambarı dediğimiz içanadolu bölgemiz vardı, türlü türlü ekinlerimiz var ama şimdi özelleştirmeler, artan nüfus, azalan kaynaklar sonucu kendi kendimize yetecek durumda hiç değiliz.

manda yoğurdu yiyene göre öyle bir şey yoktur. hatta türkiye büyümüş, şaha kalkmış falan. en iyi ekonomiler arasına girecekmişiz falan. ha bi de avrupa da enflasyon korkunç boyuta ulaşmış, halk taş kemiriyormuş. abd deseniz sormayın, halk charlie chaplin gibi pabuç pişirip yiyiyormuş.

mesela akp'li olsa idim bu masala inanırdım. ama şükür değilim. mesela gerçeklere bakınca, şöyle bir tablo ortaya çıkıyor;
5 kg şeker 90 tl,
5 kg un 65 tl,
5 lt yağ 220 tl.

etti mi size 375 tl. en temel 3 ihtiyaç ürünü bu kadar tutuyor. abd ve avrupa'da, şu birime ortalama olarak 50 kg şeker, 50 kg un ve 50 kg yağ alabilirsiniz. ama neyse ki bizim duble yollarımız ve upuzun köprülerimiz var.

not: fiyatlar marka ürünler baz alınarak hesaplanmıştır. yani gidip dandik markaları seçmedim. nihayetinde insanların kaliteli ürün alma ve insan gibi yaşama hakkı vardır. gerçi bu ülkede sadece saray erkanı bu lükse sahip!!.

insanlar isyan etmediği müddetçe sorun değildir.

2022 yılında uzaya çıkmış pahalılıktır.

halk, ağır vergiler altında eziliyordu yazar kitapta, burada uygulamalı olarak bunu yapıyorlar ama yine de nafile, alışmışlar düdüklenmeye.

kendiliğinden domalıp, bir tane yetmez iki üç tane daha yok mu diyorlar adeta.

bir ülke savaşta olsa bu kadar pahalılık olmaz..

öyle güzel yediler ki yıllarca, vergi ve cezalar dahil her şeye zam üstüne zam yapıyorlar, yine de götü kurtaramıyorlar.

yine de günden güne bazı malların ekmeğinin elinden alınması, bir tetikleyici görev görebilir artık.

(bkz: yarım simit satışının başlaması)