türkiye’den defolup gitme isteğinde yazarların durduğu yer

her gece yatarken umutla yaptığınız gün sonu muhasebesinde bu isteğin ne derece hayallerinizi süslediğini merak ettiğim şeydir.

bence burayı yaşanmaz kılanlar defolup gitsin. ben tam olarak burada duruyorum.

yine türkiye.
çünkü bireyimiz kendisini gram geliştirmemiş ama sorsan sağda solda yargı dağıtıyor burada yaşanmaz diye gitmek isteyenler zaten gidiyor gerisi laf salatasında ancak.
çakma entel olacak illa.

güzelim memleketi anadoluyu bırakıp nereye gideceğiz.

ben kimsenin namahrem fotoğrafını çekmiyorum. dershaneden çıkan genç kızları takip edip tecavüz edip öldürmüyorum, ben türkiye'ye zarar vermiyorum. türkiye'ye kaçmadım ve vergimi ödüyorum.

o yüzden defolup gitmesi gereken ben değilim.
(bkz: teşekkürler.)

çok isteyen ama parası olmayan ben. malesef türkiye ancak zengin insanlar için güzel. orta veya alt sınıfsanız ömür törpüsü.

yürüyüşe gidiyorum şimdi. bir saate dönerim.

herkes gider mersin'e ben gittim tersine babında.

durduğum yerden istiyorum işte sıkıntı burada başlıyor.
yani kısaca yolun başında felan duruyor olabilirim.

gitsem giderim ama gitmeyi 1 defa bile düşünmedim. ingilizce de biliyorum. evli değilim çocuğum yok. bakmakla yükümlü olduğum kimse yok. tapu da gösteririm banka hesabı da ama niye gideyim ki.

ben daha türkçe konuşurken beni anlamıyorlar diye ağlıyorum. başkasının kültüründe yapılan şakayı anlayacak düzeyde ingilizce bilmiyorum ama bilsem de türkçe şaka yapmak istiyorum.

başka bir ülkede yabancı olmak istemiyorum istemeyeceğim. savaş bile çıksa ülkemi savunurken ölürüm.

victor hugo cromwell oyunun ön sözünde romantizmi tanımlarken bir şey için ölebilecek olanlar romantiktir demiş ve ben romantiğim kardeşim.

imkan olsa en ön sıradır.

gidememedir herhalde.

5 sene öncenin gündemiydi, baya güzel bi yerde duruyorum su an manzaram iyi