türkiye'nin dünyanın en sinirli ikinci ülkesi olması

allah allah bir yanlışlık olabilir mi acaba?
herkes çok mutlu esasında.

kim sinirli ulan?

sakinim sakinim sakinim

kim demiş onu? tez söyleyin, ağzını burnunu kırayım.

yazdım yazdım sildim

konuşsam başım belaya girecek konuşmasam içimde patlayacak
eee herkesin içinde patlıyor.

bn bunda altin madalya bekliodum.gümüş madalya olmadi

ülke bizi hardcore seviyor. şaşırmam.

bu kadronun olduğu bir dövüş turnuvası düzenlenmeli. random onarlı grup vatandaş
seçilecek dövüşecekler. kazanana para ödülü olacak.

şu listeye iyice bakın. bir tane düzgün ülke var mı? evet türkiye'de dahil.

birinci batmış, ülke iflasını açıkladı.

üçüncü yıllardır milliyetçilikle kafayı yemiş, üstüne azerbaycan daha yeni dayak atmış.

dördüncü ülkenin 1,5 milyon insanı savaşta ölmüş, zaten fiilen bölünmüş durumda.

beşinciyi taliban yönetiyor. amerikalılar ülkeyi bıraktı kaçtı gitti.

altıncının ülkesinde nüfusundan çok mülteci var.

son ikisi elde mızrak, gözde yaprak gezilen ülkeler zaten. fakirliğin kitabını yazmakla meşguller.

türkiye bu ülkeler içinde ikinci. balık baştan kokar. bizim ülkeyi tek başına yöneten sinirli olunca halk da sinirleniveriyor hemen.

adamı hasta etmeyin, doğru dürüst liste yapın. bir daha bizim birinci olmadığımız liste yaparsanız külahları degisiriz ona göre.

arnavut, votkamla eriğimi çalıştır ulen..

bir araştırma sonucu.

birinci kim, karadeniz mi? evet, ülke değil ama detaylarda boğulmayın. yani bizden beterini düşünemedim çünkü. bir yere son derece masum şekilde, mesela "kırmızıyı sevmem, bence mavi daha güzel" yazsanız mesaj kutunuzun küfürle dolmayacağının garantisi yok çünkü. millet yer arıyor birbirine laf sokmaya, birbirini terslemeye, aşağılamaya.

rastrel de demiş; listenin listeye benzer yanı yok. zaten hiçbir zaman en yaşanılası ülkeler falan gibi listelerde birinci, ikinci olamıyoruz. en sinirli, en çok tecavüz vakası olan, en berbat hızdaki interneti kullanan gibi boktan listelerde başa oynarız ancak.

1. liği benim aşırı mülayimliğim sayesinde kaybetmiş olabiliriz. *

trafiğe çıkınca rahatlıkla gözlemlenebilen araştırma sonucu.

yorgunken, katkılarımdan dolayı özür dilerim

halbuki sinirlenince çok seksi oluyorsun da büyük yalandır.
ona mı inandılar acaba?

tez, araştırmayı yapanların kellesi vurula..

ermenistan'dan bile önde olduğumuz araştırma sonucu.

agresif toplum olduğumuz bir gerçek. bunun yanında, sinirli olmayı da marifet sanıyoruz. özellikle erkek kesimi sinirlenmese bile sinirlenmiş gibi yaparak ilgi çekmeye, kendine hava vermeye çalışıyor. anlatılan hikayelere dikkat edin, ya sonunda birine kafa göz dalmışlardır zira tersleri çok pistir ya da ortam müsait olmadığından delikanlılık yapıp zor da olsa kendilerini tutmuşlardır.

kadınlarımız da genelde sinirli partnerlerinin sinirli anlarını, dudak kenarlarında bir gülümsemeyle anlatırlar. erkektir sonuçta, erkek dediğin de sinirli olur. e madem sinirlendikçe kıymete biniyorum der erkek, bağırdıkça bağırır sinirlendikçe sinirlenir.

amaaa, karşısındaki kadın onu şımartmazsa emin olun bu sinir abidelerinin çoğu kediye döner. evet kediye döner. partneriniz potansiyel katil değilse, onun sinirini mazur görmezsiniz bir süre sonra terbiye olup sinirlenmekten ya da sinirliyi oynamaktan vazgeçecektir...

not: ytd

not 2: erkeğim.

bizim dilimizde sen benim kim olduğumu biliyor musun diye bir soru cümlesi var. baya baya günaydın kadar sık kullandığımız, deyime dönüşmüş bir cümle. dünyanın herhangi bir yerinde kolay kolay insanın hayatı boyunca kullanmaya gerek duymayacağı bir soru cümlesi bizde saati sormak kadar normal olarak kullanılıyor. bu ülkede herkes kral, kralın oğlu. kimsenin kimseye eyvallahı yok. mesela özür dilerim, yanlışlık oldu, kusura bakma denilecek durumlarda karşı taraf en ufak bir şey dediğinde adam mağdur alttan alayım diyeceğimize sen hayırdır deriz. hem suçlu hem güçlü olmak doğamızda var. o yüzden şaşırmıyorum.

kafamıza kazıdılar çünkü sustukça sırtına binilir, efendi adam korkak sanılır, hoşgörü gösteren aptal. severiz de zaten güç göstermeyi, herkes aslandır bu memlekette.

bunların yanında bir de ağır iş koşulları ve kötü ekonomi etkisi var. adam ev döndürücem diye köpek gibi çalışır. iş yerinde ezilir, hakkı yenilir, küçük görülür. pahalılıktan istediği gibi beslenemez, gezemez, bir kıyafet alamaz. mutlu olması için hiçbir sebep yoktur. tüm bu kafa doluluğu ve fiziki yorgunluk birleşince bunalım ve öfke oluşur. o yüzden çatacak yer arar. basit şeylerden çıkan kavgaların geneli bundan.

şaşırmadığım sonuçtur. gün içinde 4-5 adet kavga edip 2 katı kadarına da şahit olup eve öyle dönüyorum.