türkiye'nin gençleri harcaması

türkiye de genç olmak gerçekten çok zor. ne çocukluğunu yaşayabilirsin ne gençliğini. hayatının en verimli dönemlerini dershane, okul, sınav üçlemesiyle geçiyor. ne bir hobi, ne kafa dağıtacak bir şey yok. okul bitti üniversiteye geldin kendi kendine zar zor yetiyorsun. çoğu kişi hem okuyup hem çalışarak para kazanmaya çalışıyor.
üniversite bitiyor işsizlik bu sefer. yani yine kurtuluş yok. mutlu olamıyorsun, her şey üst üste geliyor kısacası gençliğimiz harcanıyor

türkiye sadece gençleri değil, herkesi içinde öğüten bir değirmen gibi. burada doğan herkes bu öğütücünün içine düşüp acı çekiyor. kaçıp kurtulanlar yaşama tutunuyor.

masum zihinler olarak gördükleri için harcaması kolay geldiği için gerçekleştirilen boktan eylemdir. sadece türkiyede değil dünyanın hemen hemen her yerinde gençleri harcamak üzerine kurulu bir düzen vardır.

bu ülkede parasızlık kadar büyük bir stres kaynağı yokken ,devlet bunu ısrarla yeni nesillere uygulamaya devam.

her nesil 2 nesil öncesinin hatalarının bedelini ödemez mi?
hayatı, enerjisi, gençliği olan biz ama ne hikmetse nasıl okuyacağımıza, hayalimizdeki işe girip giremeyeceğimize, sevdiğim araba için ne kadar çalışmamız gerektiğine karar verenler hep onlar. coğrafya kaderindir gibi neslin de kaderindir.

hiçbir ülke hiçbir kesimi ne harcar ne de yüceltir.
ınsanın kendisidir tüm bunları belirleyen.
hak hukuk kavramını ne kadar bildiğindir önemli olan ,
bu kavramlara ne kadar sahip çıktığındır ,
bu kavramlara sahip çıkmak istediğinde, önüne çıkan engellerle nasıl ve hangi düzeyde savaştığındır,
neyi ne kadar kabul ettiğindir.

evet, türkiyede sadece gençler değil, halkın büyük bir bölümü harcanıyor son dönemde ne yazık ki .
peki toplum olarak ne yapıyoruz bu durumu değiştirmek için ?
öğrenci kardeşim sen ne yapıyorsun,
ışçi memur kardeşim, emekli ağbim,
ne yapıyorsunuz ? hiç birşey.

herkes mutsuz ama, sandığa gidip alışkanlık haline gelmiş olan, takım tutar gibi tuttuğun siyasi oluşumu yönetimden alacak cesareti bile gösteremiyorsun sen daha ,

oysa senin başında a ya da b partisinin değil, insan gibi yaşam olanağı sağlayacak partinin olması gerekmez mi ? yani bulunduğun durumun sorumlusu bir anlamda yine sen kendinsin.

hata bir kez yapılır, iki kez yapılır, sonrası kasıt ve aptallığa girer.

onun içindir ki , durum tespiti yapmak yetmez, ortaya çıkan sonuca ulaşmak için yapılması gerekenlerin hayata geçirilmesi, bunun için de eylemsizlikten kurtulup , özlenen arzu edilen imkanlara sahip olmak için herkesin üzerine düşeni yapması gereklidir ...

edit ; yorumlardaki genel kanı , ' başkaları yaptı, başkaları bırakmadı, vermedi vs şeklinde.
ışte sorun da tam burada başlıyor.
kendi kaderini başkalarının istemediğin bir biçimde çizmesine izin veren sensin , buna izin verme, bu kadar basit .bunun için gerekiyorsa savaş, yoksa kimse kimseye istemeden hiçbir şeyi vermiyor ne bu ülkede ne dünyada.
sen isteyecek , gerekirse de söke söke alacaksın.

şu anda tek önemsenen günü kurtarmaktır.

önümüzdeki seçimlerde ilk defa oy verecek gençlerin de türkiye'yi harcamamasını umduğum durumdur.

gençler! türkiye tek partili bir ülke değil. doğduğunuzdan beri size öyle gibi gelmiş olabilir, ama değil.

değer vermeyip hatta değerini düşürüp harcayarak kendi de zarar etmiştir.

üzüldüğüm olaydır. alaylıların eğitimlileri küçük gördüğü bir ülkedeyiz. üniversitelerde bir çok öğrenci mezun olup iki kelimeyi bir araya getiremeyen adamlardan iş için yalvarmalarını isteyen sistemdir. her alanda torpilin kol gezdiği bu dönemde gençleri ne yapabilirimde bu durumdan çıkarım diye psikolojisini bozan olaydır. maliye mezunu bir kasiyer, inşaat mühendisi bir sıvacı ve ilk okul mezunu bir patron görmeniz olası durumdur.

türkiyede genç olmak gerçekten çok zor.
twitter'a, instagram'a, facebook'a o kadar yazdık ülkeyi düzeltin mutlu olamıyorum, keyfime bakamıyorum diye ama dinleyen yok.
birisi çıksa da şu işleri düzeltsin artık biz de keyfimize bakalım.

eskiden insanlar "enayiydi". bişeylerin olmasını istiyorlarsa çalışırlardı emek ve zaman harcarlardı. atatürk "enayiydi" mesela. çok okudu, çok çalıştı. çok savaştı yaralandı. deniz gezmiş de bir "enayidir". idam edildi "salaklığından".

almanya da su katılmamış "enayiler" arasında bir numaradır. "enayi" gibi çalışıyor salaklar.
bakın bize. sosyal medya dilek kutusuna yazıyoruz. istediğimiz oluyor(?).

burdan yetkililere sesleniyorum, rica ediyorum harcamayın şu gençleri.

türkiye'de nasıl ki eğitim ailede başlar, türk genci de yine kendi evinde ailesi tarafından harcanarak harcanmaya başlar.
buu sebeple türkiye'nin bizi harcaması çok da koymuyor.

türkiye'nin öz kaynaklarını doğru kullanamaması durumudur.

son boğaziçi olaylarında hep bunu düşündüm. bu ilk değildi ki. türkiye'de üniversiteler zaten 12 eylül'den beri hiç özgür olmadı, bu ülke gençlerini zaten her zaman harcıyordu, bu ülkede zaten yök gibi bir olgu vardı, bu ülkede zaten birey olmak yasaktı ve gençler bundan zarar görüyordu... bunda herkesin payı vardı. keşke muhalefet boğaziçi olayları münferit gibi konuşmasaydı, bunu sadece akp'ye bağlı bir durum olarak anlatmayıp kendi payı için de gençlerden özür dilese ve bundan sonra böyle olmayacak şeklinde bir yol haritası çizebilseydi. cemaat toplumunun, devletin ya da dogmaların bekasını bireyin mutluluğunun önüne koyan bir yerde zaten gençler her şekilde harcanır...

(bkz: türkiye’nin neyi harcamaması)

geçenlerde twitter'da mı ne görmüştüm bir kız gerçekten bu durumu çok güzel özetlemiş :

"türk olmaktan gurur duyan ancak ilk fırsatta türkiye'den gitme hayali kuran bir nesil yetiştirdiniz. tebrik ediyorum."

esnaflar para kazansın diye her ile üniversite açılması, birileri rant sağlayacak diye eğitimi ticarete kurban eden zihniyetin yaptıklarıdır.

bozuk para yaptılar harcıyorlar. bazılarımız 5 kuruş olsa da bunun önemi yok harcıyorlar kardeşim.