türkiye'nin müzik konusunda başarılı bir ülke olması

böyle olduğunu düşünmekteyim. ülkece bu konuda hem çok üretkeniz, hem de başarılı ve kaliteli işler ortaya koyuyoruz .
çok başarılı sanatçılarımız var ve gençler müziğe ilgili. çünkü biz duygusal bir milletiz ve duygularımızı dışa vurunca güzel işler çıkarıyoruz.

başlığa da entrye de katılıyorum. müzik geçmişimiz de şimdiki müziklerimiz de iyi kanaatimce

ya şimdi müzik bilgim sıfır. kulağıma güzel gelen ne varsa dinlerim. tercihen bilgili bir yazarın uzun tanımını okumak istediğim başlıktır. bir de çoğumuzun anadili türkçe olduğundan bu olaya ne kadar objektif yaklaşabiliriz ondan da emin değilim.

bir iddia.

tespit de diyebiliriz. zira klasik türk müziği, türkü gibi birçok alanda gayet iyi eserlerimiz var. pop müzik bakımından düşünürsek bence en iyi yılları 90'lı yıllardı. o konuda bir düşüş olduğunu düşünüyorum. son yılların pop şarkıları tornadan çıkmış gibi, yani neredeyse birbiriyle aynı gibi geliyor bana.

(bkz: tabi lan manyaksın)

başarıdan ziyade türkiye müzik konusunda şu anda çökmüş durumda zira günümüzdeki sanatçılara(!) bakarsak net şekilde görebiliriz…

insan gerçekten hayret ediyor dedirten bir başlıktır aynı zamanda…

birçok konuda olduğu gibi bu konuda da dünyayı geriden takip ediyoruz. ama dünya' ya yetişmeye çalışırken bize ait şeyleri çoğunlukla unutuyoruz ardımızda. fikret kızılok, asia minor, muharrem ertaş vs. dinleyen yok denecek kadar az.

sanat eserlerinin başarısı kalıcı olması ile ilgili belki de. bazı eserleri bugün üretilmiş gibi dinleyebiliyorsam bana göre bu bir başarı göstergesi.

şahsi bir kinim yok. serdar ortaç şarkıları çok seviliyor dinleniyor tamam. bu durum bu şarkıları kaliteli yapmaya yeter mi, bu ürünler 100 yıl sonra ya da 10 yıl sonra da dinlenmeye devam edecek mi.

para kazanırsınız başarılısınız elbette ama sanat eserinin değerini ne ile ölçmek gerek.

son dönemde özellikle alternatif müzikte gayet başarılıyız bence. ama mevzu ürettiğin işi pazarlamaya gelince ne yazık ki avcumuzu yaladığımızla kalıyoruz. bu durum bir bizde de yok, bildiğim için italya'yı örnek verebilirim. şimdi size frah quintale, rkomi veya madame desem kaçını bileceksiniz ki? oysa üçü de başarılı ve spotify'da 10 milyon üzeri aylık dinleyiciye sahip pek çok amerikalı şarkıcıdan daha kaliteliler.

ama mesele dediğim gibi zırlamamakta bitiyor. madem oyun bu, kurallarına göre oynayacaksın. bak güney kore'ye, taktiklerinin etikliği epey şüpheli olsa da piyasada pay sahibi olmayı başardılar.

kalitesini bozmadan kendisini takas edilebilir bir metaya çevirebilen ülkelerin müzikleri geniş kitlelerce dinlenir. olay bu kadar basit.

attığımız gollerden
pardon çıkardığımız sanatçılardan belli
hülya avşar, demet akalın, gülşen, ebru gündeş..........
başka sözüm yok.