üç kez seni seviyorum diye uyandım

başlığını açtığıma çok mutlu olduğum, çok ama çok sevdiğim ilhan berk şiiri.

üç kez seni seviyorum diye uyandım
tuttum sonra çiçeklerin suyunu değiştirdim
bir bulut başını almış gidiyordu görüyordum.

sabahın bir yerinden düşmüş gibiydi yüzün.

sokağı balkonları yarım kalmış bir şiiri teptim
sıkıldım yemekler yaptım kendime otlar kuruttum
-taflanım! diyordu bir ses duyuyordum.

cumhuriyetin ilk günleri gibiydi yüzün.

kalktım sonra bir aşağı bir yukarı dolaştım
şiirler okudum şiirlerdeki yaşa geldim
karanfil sakız kokan soluğunu üstümde duydum.

eskitiyorum eskitiyorum kalıyor ne kadar güzel olduğun.

bir insan niye 3 kez sever ki. bir kez sever ve hayatı boyunca sever o sevgi insanın içinde ömür boyu kalır. sevgi denen şey asla bitmez hep yanında kalır. insan sevdikçe mutlu olur, iyileşir. o sevdiğinin varlığı bile iyi gelir insana. o kişiyi hissetmek mutlu eder. ama yeter ki hissetsin

“cumhuriyetin ilk günleri gibiydi yüzün”

ilhan berk

allahımm şiirlerden öleceğim.
o kadar güzel cümleler var ki boğuluyorum bu anlamların içinde.
bazen bir şairin sevdiği olmak vardı diyorum
sonra onun ben olduğunu hatırlıyorum.
yazmalıyım...