ud sesinin huzur veren etkisi

yadsınması mümkün olmayan, duyan herkesin mutlaka hissettiği ve hangi eserde olursa olsun varlığını duyuran etkidir.

eğer bir şarkının içinde ud varsa, o şarkı ud sesi eşliğinde yapılmışsa ya da daha da iyisi sadece ud ile çalınmışsa dinlemelere doyamıyorum. belki sadece benim için geçerli olan bir durum ama ud sesi her durumda bana derin ve sarsılmaz bir huzur veriyor. ki huzur bu dünyada en zor bulunacak duygulardan biridir.

mesela smooth criminal sevdiğim bir şarkıdır ama ahmed alshaiba’nın ud ile cover yaptığı versiyonu benim için orijinali kadar iyidir ve orijinalinden farklı olarak da bana tatlı bir huzur verir.

bir gün üniversite bahçesinde bir arkadaşımla ders beklerken benim tanımadığım ama arkadaşımın arkadaşı olan biri elinde uduyla yanımıza geldi. o zamanlar izlediğimiz unutma beni diye bir dizi vardı. metin şentürk ve şevket altuğ’un oynadığı. dizi müziği udla çalınan unutma beni diye bir şarkı idi. istedik çaldı arkadaşımız. ağaçların altında o şarkıyı udla canlı canlı dinlemek müthiş bir keyifti. sanki göklerden gelen o gümbür gümbür ama hassas ses o an beni her zamankinden fazla etkilemişti.

anın ve ud sesinin verdiği huzuru hissettiğim nadir anlardan biriydi. derse doğru giderken arkadaşımıza tosun paşa’yı da çalıp çalamayacağını sordum. güldük, eğlendik ve ben bloka doğru yürümeye başladım. tam o an tosun paşa’nın o ikonik şarkısı çalmaya başladı arkamdan. dönüp bakmadım. ama çok mutlu oldum.

evet, hakiki tosun paşa benim!