üniversitede sınıf temsilcisi olmak

vakti zamanında benim de yaptığım temsilciliktir. bu işten her türlü ekmek yenebilir hocalar ile aranızı iyi yapabilir. size soru sormaya gelen güzel kızlarla konuşabilirsiniz. ama ben hiç ekmeğini yiyemedim.

amfi başkanı.

gecenin bilmem kaçında atılan mesajlar, "kanka dersi alttan alıyorum bana not bul" ricalarıyla gelip geçen bir durumdur. hocalarla yakın olmaktan başka bir artısı bulunmuyor bence.

yapamam ben hocam ,yok yok vallahi uğraşamam.sanki üzerime bomba atmışlar bir afra bir tafra.neyse zor bela kurtuldum hoca'dan.teklifi bile yetti neyi abattıysam bu kadar.

olmak istiyorum. daha genç ve üniversite hayali ile yanıp tutuştuğum için dolu dolu bir üniversite hayatı istiyorum. her yerde ben olayım, yorulayım. hem işte çalışayım, hem okulda başarılı olayım, hem akademik kariyer için zemin hazırlayayım. tanrıdan belamı istiyorum kısaca. evet, sınıf temsilcisi de ben olmak istiyorum, hocanın sağ kolu da ben olmak istiyorum, bir kapitalist mağazada part time eleman da ben olmak istiyorum, kütüphanede ağlayarak uyuyan o çocuk da ben olmak istiyorum.

ülke temsilcisiymiş gibi hissettirendir. sokakta yürürken herkesin sana saygı duymasını istersin ve herkesin kapitalist düzenin birer zavallı kölesi olduğunu düşünürsün. sonra acı bir gerçekle karşılaşırsın, kapitalist düzenin zavallı kölesi sensindir ve hocaların, birer kapitalizm misyoneri haline gelmiş acımasız yönetim kuruludur!..

uzaktan eğitimde iyice rezilleşmiş durumdur. hocalarla birebir mesajlaşmadan dolayı bir sürü azar işitmeye, sınıf arkadaşlarınızın gece yarısı sizden not istemelerine maruz kalırsınız. çok sosyal biriyim, insan ilişkilerinde iyiyim, sınırları iyi çizebilirim diyorsanız olun ama benim gibi en ufak bir şeyde endişelenen bir insansanız aman uzak durun derim.

sürünüyorlar görüyoruz, olmayın.

kendimi temsil edemiyorum bi de sınıfla mı uğraşcam deyip geçtiğim mevzu.

enayilik