uykuyla dinlenemeyecek kadar yorgun olmak

başıma gelen hede.

bir john steinbeck tanımlamasıdır.

modern insan histeri krizleri içinde. birilerinin onun zihnini ele geçireceğinden korkarken, zihnini kontrolünü kaybetmekten tedirgin olurken bir yandan da basit bir makine olan bedenine söz geçirmekten aciz bir hale düştü.

sürekli suçu başkalarına atarak kendi zevklerinin, menfaatlerinin peşinden koşmaktan başka bir gayesi yok hayatta. utanması, atlaması da yok artık. yaptığı hiçbir pislikten sonra yüzü kızarmıyor. ve hala hiç çekinmeden kendine modern insan demeye devam ediyor.

insan ırkının çürümüşlüğü beni yoruyor. asla ıssız bir adaya gidip bu insanlar cehenneminde kurtulmayı düşünmedim. onlara yakın olup, onların arasında olup onlardan elimden geldiğince uzak durarak dinlenmeye çalışmak benim niyetim.

teknoloji diye baş tacı ettiğimiz şeyden yoruldum. google logosunu gördüğü anda erekte olan insanların ahlak hakkında konuşmasından gına geldi. zavallılığını bir güç gibi görerek teknolojik gelişme üstüne gelişme gösteren insanların geliştirdiği robotların tecavüz mağduru olacağına neredeyse eminim artık.

toplumsal ilişkilerin yapaylığından yoruldum. herkes sırtına bineceği birini bulma peşinde. sırtlan sürüsü gibi dolaşan ağzında kan kokusu işe sağa sola saldıran vahşiler sürüsüne döndükçe kendini daha da modern sanmaya başladı insan ırkı. artık yapılan iyilikler bile korku veriyor herkese. altından ne çıkacağını merak etmeden gördüğü iyiliklere teşekkür bile edemiyor modern insan.

bu dünya çok yorucu bir hale geldi artık. ve john steinbeck üstadın dediği gibi:

uykuyla dinlenemeyecek kadar yorgunum artık.