vahşi doğada hayatta kalma yolları
başlık "cemileaslan" tarafından 14.04.2021 17:14 tarihinde açılmıştır.
1.
iyi bir avcı olmak en önemlisi bence.
devamını gör...
2.
ağaçları keserek barınak yapılır. hayvan mayvan avlarsın, balık yakalarsın. otlardan yemek yapılır. ateş neyin yakılır.
devamını gör...
3.
böcek yemekten tiksinmemek gerekir. mecbur yiyeceksin. çalı çırpıdan bir barınak yapılabilir. meyve bulursanız şanslınız. ayrıca vahşi hayvanlardan korunmak için bir silah yapılabilir. ok gibi.
devamını gör...
4.
size saldırmaya çalışan bir ayı görürseniz ay allah’ın ayısı diyip onu rencide edin ve uzaklaşın.
devamını gör...
5.
hepsinden önce izolasyon psikolojisi, yalnızlık, korku insanı bitirir. o yüzden temel eğitimlerde çadırdan 12-24 saat çıkmama tatbikatı vardır. ormanda yalnız yön bulma sınavı vardır.
bir de en ufak el aleti, ıslak zeminde ateş yakmak gibi en küçük maharet bile, yapmamış olana çok zordur. millet videolar izleyip "ya sırık yapacaksın sonra düdük yapacaksın ne olacak" diye konuşur. konuya uzak olmanın özgüveni.
bir de en ufak el aleti, ıslak zeminde ateş yakmak gibi en küçük maharet bile, yapmamış olana çok zordur. millet videolar izleyip "ya sırık yapacaksın sonra düdük yapacaksın ne olacak" diye konuşur. konuya uzak olmanın özgüveni.
devamını gör...
6.
bu işin eğitimini almamış bir insanın hayatta kalması çok zor, hatta olanaksızdır.
devamını gör...
7.
vahşi doğada hayatta kalmaktan önce gelen bir şey var, bunu unutuyorsunuz.
tek başına, gerçek vahşi doğada korkmadan 4 saat durabilmek.
korku dağları bekler diye atasözümüz bile var.
dağların ve ormanların derinliklerinin, sesleri korkutucudur, karşınıza çıkan hayvanları korkutucudur.
bu korkunuzu yenebilirseniz hayatta kalmanız çok da zor bir şey değildir.
ormanın ayısı var, kurtları, çakalları var, domuzları var, garip bakışlı kuşları var, var oğlu var.
ben 8-10 yaşlarındayken dedemle sık ormanlara giderdik.
50-60 sene öncesi.
ayı da görürdük, kurt da görürdük.
umurumuzda bile olmazdı.
gerisi yemek, içmek...
çok basit.
tek başına, gerçek vahşi doğada korkmadan 4 saat durabilmek.
korku dağları bekler diye atasözümüz bile var.
dağların ve ormanların derinliklerinin, sesleri korkutucudur, karşınıza çıkan hayvanları korkutucudur.
bu korkunuzu yenebilirseniz hayatta kalmanız çok da zor bir şey değildir.
ormanın ayısı var, kurtları, çakalları var, domuzları var, garip bakışlı kuşları var, var oğlu var.
ben 8-10 yaşlarındayken dedemle sık ormanlara giderdik.
50-60 sene öncesi.
ayı da görürdük, kurt da görürdük.
umurumuzda bile olmazdı.
gerisi yemek, içmek...
çok basit.
devamını gör...
8.
profesyonel olarak hobim olur kendisi, en önemlisi içgüdülerinizi dinleyin, dedelerimiz taşla akrep öldürüp yiyen primatlardı. doğaya dönünce hemen o tür ortama ayakuydurabiliyoruz. ağaç kesip barınak yapın cart curt diyen elemanlara kulak asmayın. minecraft oynamıyorsunuz, ağaca çıkılır. hava ciddi derece soğuk ise barınak yapılmalıdır. fakat enerji çok harcanmaz, etrafta çalılar toplanır. ağaç kesilmez. vücut ısısını 36 da sabitlemek için çıplak girilir barınağın içine ve orada ısınılır. avcılık kısmı ise oranın alfaları belanızı dürtebilir, her canlı üstün avantajını kullanır. insanların zekasını kullanması gerekir,yani tuzaklar kurulması gerekir. sözlük olarak kampa gidilirse, sorumluluğu üstlenip koordinasyonu sağlayabilirim + ufak tefek dersler verebilirim(ufak tefek diyorum çünkü bu bir hobi, bu işi yapan insanlara saygısızlık olabilir diye..)
devamını gör...
9.
ne kadar sağlam koruma olursa olsun bir anlık reflekstir sizi asıl hayatta tutacak olan.
kalan herşey bundan sonra gelir.
kalan herşey bundan sonra gelir.
devamını gör...
10.
yoğun ed stafford izleyip bünyeme bol bol survivor skills yükleyip kendimi gaza getirdiğim zamanlardı. o zamanlar sık sık kampa da gider kavurma kaşarlı ekmeklerimizi yer, biramızı içer, daracık çadırlarımızda kıçımıza taş bata bata uyur, ertesi gün pılı pırtıyı toparlayıp beyaz yakalı yaşantılarımıza dönerdik.
yine bir gün kampı kurup ormanın içerisinde trekking yaptığımız bir zamanda, vücuttaki fazla ed stafford kendisini dışarı atmak mı istedi nolduysa, dulavrat otuna benzeyen bir bitkinin yanından geçtik, dedim durun. bu besin yararlı, bizi hayatta tutar. ?!??
- yoldaş saçmalama, dönünce kavurma kaşarlı sandiviçini yersin.
+ artık kavurma kaşarlı sandviç istemiyorum, daha fazlasını istiyorum anlıyor musun? hem doğa bize her şeyi veriyor, kavurmaya da kaşara da ihtiyacımız yok.
- iyi lan ye, karışmıyorum ben.
kopardım dulavrat otunu bir ısırık aldım, bir ara da gaza gelip yaprak yemiştim, tadı ondan bile rezaletti, betim benzim attı ama bünyede ed stafford dozu o biçim, gazlıyım yani yemeyi sürdürdüm.
20 - 25 dakika geçti geçmedi, kabarmaya başladım, ten rengim yeşile kırmaya başladı. avatar yoldaş'a doğru gidiyorum.
sonra kusmalar, mide krampları.
- yoldaşşş, oğlum sen ilkokulda yemek tenefüslerinde nesquik tüketen heriftin. sen serengeti ceylanı mısın? avrat otu ne? hem bu dağ başında avradı buldun, otu mu kaldı?
+ aç karna yedik ya ondan dokundu herhald...
- ya yoldaş hadi abi bak şurdan sidir git lütfen.
sonuç olarak kampımıza dönüp, ateşin başında usul usul kavurma kaşarlarımızı yedik, yanına da mis gibi sütaş ayranımız vardı aldık onu hem otun zehrini de kırar iyi olur diye düşünüp lıkır lıkır içtik.
bu da böyle bir anımdır.
yere batsın ed stafford. yaşasın kavurma kaşar!.
yine bir gün kampı kurup ormanın içerisinde trekking yaptığımız bir zamanda, vücuttaki fazla ed stafford kendisini dışarı atmak mı istedi nolduysa, dulavrat otuna benzeyen bir bitkinin yanından geçtik, dedim durun. bu besin yararlı, bizi hayatta tutar. ?!??
- yoldaş saçmalama, dönünce kavurma kaşarlı sandiviçini yersin.
+ artık kavurma kaşarlı sandviç istemiyorum, daha fazlasını istiyorum anlıyor musun? hem doğa bize her şeyi veriyor, kavurmaya da kaşara da ihtiyacımız yok.
- iyi lan ye, karışmıyorum ben.
kopardım dulavrat otunu bir ısırık aldım, bir ara da gaza gelip yaprak yemiştim, tadı ondan bile rezaletti, betim benzim attı ama bünyede ed stafford dozu o biçim, gazlıyım yani yemeyi sürdürdüm.
20 - 25 dakika geçti geçmedi, kabarmaya başladım, ten rengim yeşile kırmaya başladı. avatar yoldaş'a doğru gidiyorum.
sonra kusmalar, mide krampları.
- yoldaşşş, oğlum sen ilkokulda yemek tenefüslerinde nesquik tüketen heriftin. sen serengeti ceylanı mısın? avrat otu ne? hem bu dağ başında avradı buldun, otu mu kaldı?
+ aç karna yedik ya ondan dokundu herhald...
- ya yoldaş hadi abi bak şurdan sidir git lütfen.
sonuç olarak kampımıza dönüp, ateşin başında usul usul kavurma kaşarlarımızı yedik, yanına da mis gibi sütaş ayranımız vardı aldık onu hem otun zehrini de kırar iyi olur diye düşünüp lıkır lıkır içtik.
bu da böyle bir anımdır.
yere batsın ed stafford. yaşasın kavurma kaşar!.
devamını gör...
11.
çişimi içmem
onun dışında
hayatta kalmak için güzel bi kadının çişini içebilirim
yılan kurbağa falan yerim sorun yok.
onun dışında
hayatta kalmak için güzel bi kadının çişini içebilirim
yılan kurbağa falan yerim sorun yok.
devamını gör...
12.
modern hayatta hayatta kalmaktan daha zor olduğunu sanmam. tabular, egolar, imalar, sorumluluklar im dying.
devamını gör...
13.
şimdi vahşi doğa derken; ortam, ayıların, kurtların cirit attığı, 101 oynadığı bir yerse ateş birinci öncelik ama normal bir sahil falansa eyvah, tam benim alanım. mevsim de yazsa aman aman, yeme de yanında yat.
ben 1.5 ay sahilde sıfır para yaşadım, şunu demeliyim hayatımın en güzel günleriydi.
bir olta alıyorsun yanına, denizin içindeki taşlardan sümüklü böcek benzeri yaratıkları topluyorsun yem için, bitti gitti. sıfır masraf. uyanır uyanmaz oltayı sallıyordum. akşama kadar ne gelirse.
arada pet şişelerime su doldurmaya çıkıyordum, meyve hırsızlığına falan çıkıyorum, o sırada bile olta sudaydı. bazı günler kampıma döndüğümde çupra yakaladığımı falan görürdüm.
küçücük balıkları bile mecburen çöp şiş yaptığım oldu.
ben daha önce balığa dokunamayan, dokunmayı sevmeyen biriydim ama balığın içini dilimle temizleyecek kıvama geldim. o şekil yabani oldum oldum yani. orfoz hariç, ege denizlerinde ne kadar balık türü varsa hepsini yemişimdir muhtemelen.
duş yok, tuvalet yok. duş dediğin, denize girip çıkma. tuvalet dediğin insanların görmediği bir yerde zınk zınk iş bitirme.
merak etme, alışıyorsun..
dostoyevski’nin dediği gibi, aşağılık insanoğlu her şeye alışıyor.
ama şöyle düşün: çalar saat yok, iş yok, güç yok, tek mecburiyetin karnını doyurma ve ısınma. tüm gün senin.
eğer onu da yapamıyorsan gel bıçak vereyim, bileklerini kes be kardeşim.
suya akıtırım kanı belki balık gelir anasını satıyım.
ben 1.5 ay sahilde sıfır para yaşadım, şunu demeliyim hayatımın en güzel günleriydi.
bir olta alıyorsun yanına, denizin içindeki taşlardan sümüklü böcek benzeri yaratıkları topluyorsun yem için, bitti gitti. sıfır masraf. uyanır uyanmaz oltayı sallıyordum. akşama kadar ne gelirse.
arada pet şişelerime su doldurmaya çıkıyordum, meyve hırsızlığına falan çıkıyorum, o sırada bile olta sudaydı. bazı günler kampıma döndüğümde çupra yakaladığımı falan görürdüm.
küçücük balıkları bile mecburen çöp şiş yaptığım oldu.
ben daha önce balığa dokunamayan, dokunmayı sevmeyen biriydim ama balığın içini dilimle temizleyecek kıvama geldim. o şekil yabani oldum oldum yani. orfoz hariç, ege denizlerinde ne kadar balık türü varsa hepsini yemişimdir muhtemelen.
duş yok, tuvalet yok. duş dediğin, denize girip çıkma. tuvalet dediğin insanların görmediği bir yerde zınk zınk iş bitirme.
merak etme, alışıyorsun..
dostoyevski’nin dediği gibi, aşağılık insanoğlu her şeye alışıyor.
ama şöyle düşün: çalar saat yok, iş yok, güç yok, tek mecburiyetin karnını doyurma ve ısınma. tüm gün senin.
eğer onu da yapamıyorsan gel bıçak vereyim, bileklerini kes be kardeşim.
suya akıtırım kanı belki balık gelir anasını satıyım.
devamını gör...
14.
çok fazla ed stafford izlemeyin.d
devamını gör...