vakvak ağacı

nareepol ağacı olarak da geçer. tayland'da yetişir ve meyveleri kadın vücuduna benzer. bir rivayete göre 17. yy da osmanlı'da yaşanan çınar vak'ası hint ve islam mitolojisinde de yer alan vakvak ağacına benzetilir, isyanda çınar ağacına o kadar çok adam asılmıştır ki bu ağaca ‘şecere-i vakvak’, insanların bu ağaca asılmasıyla oluşan olaya da ‘vaka-i vakvakiye’ denmiştir.

buradan

bir rivayete göre çin adalarından birinden olan vakvak adasında yetiştiği için bu adı almıştır. sabahları yemyeşil akşam hava karardığında ise solgun durmakta imiş ayrıca ağacın meyveleri de insan şeklinde imiş. bu insan şeklinde olan meyveler kadın bedenini andırmakta ve haziran başlarında bu ağaçtan “vak vak” sesleri çıkaran meyveler düşer imiş.
yeniçeriler 1656’da isyan edince istanbul sultanahmet meydanındaki bir ağaca öldürdükleri insanların kesilmiş başlarını asmışlar. kesik başların asıldığı bu ağaca da şecer-i vakvak denmiş.

meyvesi insan olan mitolojik bir ağaç.

lise üçte arkadaşla aramda geçen şu diyaloğu hatırlatır:
+kanka bu vaka-i vakvakiye isyanını kim çıkarmış biliyon mu?
-kim çıkarmış kanka?
+ördeklerrr

osmanlı döneminde * yaşanan bir diğer adı da çınar vakası olan, vaka-i vakvakiye' nin adını aldığı; islam inancına göre cehennemde bulunan ve meyveleri insan kafasından olan bir ağaçtır.
buradan

gerçek mi yoksa uydurma mı hala bilemediğim bir ağaç. ilk gördüğümde aşırı şaşırmıştım ve gerçek olduğunu söylediler. çok dikkatimi çekti ve araştırdım. bolca araştırmalarımın sonunda, kadın şeklinde kaplar içine konularak büyütüldüğü kanaatine vardım. tıpkı kare karpuz yetiştirmek gibi kadın vücudu şeklinde meyveler ürettiklerini düşünüyorum. ama kafamdaki soru bu şekli 1000 2000 yıl öncesinde nasıl verdikleri. o nedenle hala kafamda soru işaretleri var. keşke biri de tam manasıyla açıklık getirse. ağacın fotoğrafını da bırakayım :

aklıma
(bkz: vaka-i vakvakiye) olayını getiren başlık.

sazan avı.

budist efsanesi.

havanın ve savaşın tanrısı indra'nın karısı ve çocuklarının yaşadığı ormanda hermitler ve yogiler yaşarmış. fazla şehvet düşkünüymüşler. indra meyve toplamak üzere ormana giden karısını korumak için karısının vücuduna benzer meyveler veren ağaçlar yaratmış. bu meyveleri yiyen veya ona dokunan kötü orman canlıları dört aylık uykuya dalar ve güçlerini kaybederlermiş.

tarih dersinde öğrendiğimiz ve tüm sınıfça güldüğümüz bir ağaç türü. çünkü vakay-i vakvakiye' yi işliyorduk.* olayın ismi bile komik.*

dallarında vaktiyle yeniçerilerin istedikleri canların asıldığı, devran döndüğünde ise bu kez yeniçerilerin sallandırıldığı at meydanı'ndaki ibretli olayların şâhidi olan ağaçtır. keçecizâde izzet molla, şu dizeleriyle manzarayı târif eder:
''bir zaman ehl-i fiten câmi-i hân ahmed'de
bî-günâh asmış iken kullarını hallâk'ın
şimdi erbâb-ı şekânın dökülüp kelleleri
meyve vaktinde yetiştik şecer-i vakvak'ın.'' yâni, demek oluyor ki; bir vakitler bozguncular, fitneciler sultan ahmed câmii'nde allah'ın günâhsız kullarını asmıştı. şimdi ise o alçakların kelleleri dökülüyor, meğer, vakvak ağacının meyve vaktine yetişmişiz.

bu ağaç, sultan ahmed câmii ile ayasofya arasında, alman çeşmesi'nin yanında bulunan bir ağaç olup, ''kanlı çınar'' adıyla da anıldığı vâkîdir. hatta, büyükçe bir dalı ayasofya'ya doğru düz bir şekilde uzandığı için adam asmağa uygun bir yapısı varmış. eeee ne diyelim? meşhur sözdür: ''zulüm ile âbâd olanın sonu berbâd olur!''