varoluşsal sancıların genital bölgede son bulması

aşırı felsefe içerir. bütün hayatını, tüketemeden tükenmişlik sendromuna yakalanmış bireylerin tek yapması gereken şey iyi bir sevişmek belki, herkes de farkında kimse dillendirmiyor.

dillendirse farklı algılanıyor.. dillendirmek dillemeye dönüyor kafalarda değişik algılar oluşuyor hep.

kulak memesine bakmak gerek insanın sonra.. sevişme takvimidir o.. sert ve gerginse uzun süredir yapılmamış bir şey vardır ortada. ama yumuşak ve kendini salmışsa serotonin salınımı fazladır.. dillemek.. he yok evet, belki..

barsaklara kadar hissedilir bu tükenmişlik sendromu da bir sınırı var diyorum. o sınır ise her şeyin kimine göre başlangıcı, kimine göre bitişi olan yer..