vasat altı insan kibri

zaten kibir vasat/vasat altı insanların sahip olduğu bir sıfattır. aksine bilgisi ile bir yerlere gelmiş insanlar, kendi uzmanlık alanları olmasına rağmen aslında ne kadar az şey bildiklerinin, çok daha fazlasını öğrenmeleri gerektiğinin ve mesleki veya insani açıdan o kadar da iyi olmadıklar farkındadırlar. gerçek bilgeler, küçük bir çocuktan bile ders çıkaracak olgunluğa sahipken, vasat insanlar kendilerini yere göğe sığdıramazlar. bir de bu kibir abideleri her konuda bilgili gibi davranmakta ustalaşmışlardır, kendilerini iyi pazarlarlar. ben bunları modern zamanın etiketsiz orospuları olarak isimlendiriyorum. bu insanlar kendi imajlarını sürekli parlatmakla meşgullerdir, tıpkı renkli giyinip dikkat çekmeye çalışan orospular gibi. ancak, o dev ve boş egoları gerçek bir bilge ile karşılaşmaları durumunda bir anda yerle bir olur. para için kendisinden bir şeyler vermek zorunda olan seks işçilerinde özür dilerim!

vasat altı insanlar, nasıl mükemmel olunacağını bilirler (yersen) ve birilerine hep bu konuda dersler vermekle uğraşırlar. kendileri nedense mütemadiyen eleştirdikleri insanların alanlarında bir şeyler yapmazlar. (nedenini biliyorum da, çaktırmayın.) bak iyisin ama şunu yaparsan zirveye oynarsın. şu yüzden yeterince başarılı değilsin... vs.

bu tipler kendilerini çok zeki sanırlar ve başarıya nasıl ulaşılabileceğini, nelerin yanlış yapıldığını, sorunların nasıl çözülebileceğini vs. hep bildikleri düşüncesindedirler. kendileri hiçbir atılım yapmazlar ama bu uğurda (sadece yapanları eleştirirler). belki de içten içe, yaparlarsa batıracaklarının farkındadırlar. (bilinçaltı mevzuları.)

bir de "ben demiştim", en sevdikleri sözdür. ama dedikleri çıkmazsa da susarlar. onları arada göt etmek gerekir zira dedikleri çıkmadığında kendileri bunu kabul etmezler, o şeyi hiç dememiş gibi davranırlar.

eleştirdikleri kişilerin ve şeylerin başarısızlıklarından da haz duyarlar. "bin kere dedim..." diye de ego gösterirler. üzgün taklidi yapıp zevk alırlar bu durumdan. eğer eleştirdikleri kişi/şey çok başarılı olursa ise gene susarlar. egoları, birilerinin işi kendilerinden daha iyi bildiğini kabul etmemek için her şeyi yaptırır onlara. eğer dedikleri yapılırsa ve netice başarısızlık olursa, ille bir bahaneleri olur. konjonktür değişmiştir, karşıdaki insan "tam olarak" denileni yapmamıştır vs. kendi fikirleri asla kötü olamaz. bu onlara göre mümkün değildir.

ayrıca saygısız, anlayışsız ve benmerkezcidirler. başkaları kendi sınırlı başarılarıyla mutludur belki, hatta tam o kadarını istiyorlardır. bunu idrak edemezler. herkesin bir michael jackson, bir bill gates olmak istediği sanrısındadırlar.

en büyük hayalleri, eleştirdikleri kişinin, onların sözlerini dinlemesi ve ardından alanında en iyi olmasıdır. ancak böylelikle kendi egolarını yüceltebilirler ve egosantrik algılarının ne kadar doğru olduğunu etrafa/dünyaya kanıtlayabilirler. bu hayaline ulaşabileni henüz göremedim.

tanım: bazen gülünç bazense sinir bozucu bir kibir çeşididir.

vasat üstü insan kibrinden farkı dönüp yamultma endikasyonu olması olan insan kibri.

altyapısı olmayan kibir işte bu ya, hayır olması da irrite edici aslında. kişiye konumundan dolayı saygı duyacaksın en azından ama olmuyor, olamıyor.

(bkz: dunning kruger etkisi)
dunning ruger etkisi