1.
bir cruel estel ukdesidir
bir murat gülsoy kitabıdır.
murat gülsoy bence son dönemlerin en önemli ve bir o kadar da üretken yazarlarından biridir. çok sayıda kitabını okudum. kurgu eserleri de kurgu dışı eserleri de okuyan insanı hem etkiliyor hem de düşünmeye, kendine dönüp bakmaya yönlendiriyor.
murat gülsoy bu romanında bir kış gecesi kapısı beklenmedik bir şekilde çalınan bir adamın hikayesini anlatıyor bize.
yaşlı komşusu tarafından kapısı çalındığında kahramanımız kendisi için poşet çay yapmaktadır. ancak kapıyı çalan yaşlı kadın eşinin evden çıkıp gittiğini ve bir daha da dönmediğini söyler telaş içinde. eski bir ağır ceza hakimi olan bu yaşlı adamın kaybolması aklının pek yerinde olmamasından ötürü daha da tehlikeli görünmektedir.
yaşlı adamın peşine düşen kahramanımız kokinalı kadınla da karşılaşır, eski bir arabada dertlenen iki arkadaşla da. bir heykel sergisine de uğrar, yer altındaki bir metro inşaatına da.
herkes aradığını eninde sonunda bulur. ancak bu kavuşma anı her zaman insanları mutlu edecek diye bir kaide yoktur.
kimi ararsak arayalım eninde sonunda kendimizi buluruz.
bir murat gülsoy kitabıdır.
murat gülsoy bence son dönemlerin en önemli ve bir o kadar da üretken yazarlarından biridir. çok sayıda kitabını okudum. kurgu eserleri de kurgu dışı eserleri de okuyan insanı hem etkiliyor hem de düşünmeye, kendine dönüp bakmaya yönlendiriyor.
murat gülsoy bu romanında bir kış gecesi kapısı beklenmedik bir şekilde çalınan bir adamın hikayesini anlatıyor bize.
yaşlı komşusu tarafından kapısı çalındığında kahramanımız kendisi için poşet çay yapmaktadır. ancak kapıyı çalan yaşlı kadın eşinin evden çıkıp gittiğini ve bir daha da dönmediğini söyler telaş içinde. eski bir ağır ceza hakimi olan bu yaşlı adamın kaybolması aklının pek yerinde olmamasından ötürü daha da tehlikeli görünmektedir.
yaşlı adamın peşine düşen kahramanımız kokinalı kadınla da karşılaşır, eski bir arabada dertlenen iki arkadaşla da. bir heykel sergisine de uğrar, yer altındaki bir metro inşaatına da.
herkes aradığını eninde sonunda bulur. ancak bu kavuşma anı her zaman insanları mutlu edecek diye bir kaide yoktur.
kimi ararsak arayalım eninde sonunda kendimizi buluruz.
devamını gör...
2.
özellikle romanın giriş bölümü çok iyi yazılmış. kullanılan anlatım tekniği okuyucunun anlatıcı baş karakter ile duygusal ve ruhsal bir bağ kurma amacına hizmet eden bir yapıda tasarlanmış. o yeni bir şey keşfettikçe sanki biz de aynı şeyi deneyimliyormuşuz gibi hissediyoruz. murat gülsoy’un daha önceki eserlerinde de görmeye alıştığımız okuyucu ve karakterler arasındaki bu kuvvetli bağ, ve ateş bizi tüketiyor da daha da büyük bir öneme sahip. işin ilginç yanı, murat gülsoy un hemen hemen her eserinde deneysel bir çalışma yapmaktan çekinmiyor oluşu...
”biliyorsunuz dostlarım, cahiller sürüler halinde dolaşır, çabuk öfkelenirler. çirkin, ahlaksız ve kibirlidirler. konuşmaları homurdanmaya benzer, gülmeleri rezildir. yalnızken kaypak, sürünün içindeyken gaddardırlar. korktuğunuzu anlarlarsa saldırabilirler. uzağı göremezler ancak burunları iyi koku alır, dikkatli olun. ne olursa olsun, onlardan uzak durun, kendilerini acındırabilirler, vicdanınızı sızlatacak pozları iyi bilirler, zayıf yönünüzü hayvani bir içgüdüyle keşfedip sizi ele geçrebilirler.
”örneğin benim hayalimdeki tanrı uyuyan bir çocuktur. bizler, tüm dünya onun rüyasından başka bir şey değiliz. nasıl ama?”
içimizde o kadar çok şeyi yakıp kül ederiz ki bu yaktıklarımızla zamanla bir ateş büyür. büyüyen ateşi bir süre sonra kontrol edememeye başlarız ve o ateşin bizi yakmaya başladığını fark ettiğimizde çok geç olur. çünkü mutlaka kendimize ait kayıplar vermişizdir....
”biliyorsunuz dostlarım, cahiller sürüler halinde dolaşır, çabuk öfkelenirler. çirkin, ahlaksız ve kibirlidirler. konuşmaları homurdanmaya benzer, gülmeleri rezildir. yalnızken kaypak, sürünün içindeyken gaddardırlar. korktuğunuzu anlarlarsa saldırabilirler. uzağı göremezler ancak burunları iyi koku alır, dikkatli olun. ne olursa olsun, onlardan uzak durun, kendilerini acındırabilirler, vicdanınızı sızlatacak pozları iyi bilirler, zayıf yönünüzü hayvani bir içgüdüyle keşfedip sizi ele geçrebilirler.
”örneğin benim hayalimdeki tanrı uyuyan bir çocuktur. bizler, tüm dünya onun rüyasından başka bir şey değiliz. nasıl ama?”
içimizde o kadar çok şeyi yakıp kül ederiz ki bu yaktıklarımızla zamanla bir ateş büyür. büyüyen ateşi bir süre sonra kontrol edememeye başlarız ve o ateşin bizi yakmaya başladığını fark ettiğimizde çok geç olur. çünkü mutlaka kendimize ait kayıplar vermişizdir....
devamını gör...