where law ends tyranny begins

amerika birleşik devletleri adalet bakanlığı binasının girişine yazılmış olan john locke cümlesidir.

türkçeye "hukukun bittiği yerde tiranlık başlar" diye çevrilebilecek olan bu cümlede john locke kanunun kendisini sınırlayan çizgilerinin dışına çıkan erk sahibinin artık yargıç olmaktan çıkıp sıradan bir suçluya dönüşeceğinden bahseder özetle.

ama gelin biz buna hukuk ya da kanun yerine adalet diyelim. çünkü dünya üzerinde yaşadığım bunca zaman bana gösterdi ki hukuk her zaman o kadar da adaletli bir şey değil. ve biz muktedirlerin ve güç sahiplerinin yararına çalışan bir hukuk sistemine mahkumuz. hukuka mahkum olduğuna hissetmek o kadar büyük bir adaletsizlik ki.

yirmi üç yıldır devam eden bir iktidar tarafından yönetilen yalnız ve güzel ülkemde bu iktidar döneminde görmediğimiz hiçbir şey kalmadı. ama benim gibi bu iktidarın öncesini de hatırlayanlar için aslında yaşadıklarımız sürpriz değildi. ama yanılanlar, aldatılanlar, kandırılanlar oldu.

bir dönem iktidara yanlayanlar muhalefette kendine yer ararken en büyük muhalifler iktidarın yanında kendine yer bulmak için birbirini ittirip kaktırdı. bu söylediğim hem siyasetçiler için geçerli hem de siyasi duruş sergilediğini söyleyen insanlar ve gruplar için.

şu anda ise tıpkı öncekiler gibi kör göze parmak bir adaletsizlik hüküm sürüyor. bu adaletsizliğe karşı çıkıp sokaklara dökülenler de var, adil olmayan nasıl olsa bizimkiler diyip destek olanlar da. ülkenin hali bu, hep de böyle olacak.

adil bir dünya elbette ki mümkün. adil bir ülke elbette ki mümkün. ana bunun için herkesin ger durumda adalete inanması gerek. bir zamanın mazlumları şimdiki zamanın kara gözlü zalimlerine dönüşüyorsa ve bu döngü hiçbir zaman kırılmıyorsa zalimle mazlum arasındaki savaş dönüşümlü olarak devam edecek.

sokaktaki yaşça ve ruhen genç olan insanlar kazanacak bence. gezi direnişinde de kazandık. ama ben o zamanda, yani devran döndüğünde de azınlıkta olacağım. çünkü ben hayatım boyunca itirazın iki şartına inandım. inanmaya da devam edeceğim.

adaletin olmadığı yerde başlayan tiranlık gücünün son noktasına ulaşmış demektir. haklı olan ve mizah gücünü elinde tutan taraf galip gelecektir.

öyle olmasa bile galiptir bu yolda mağlup. enseyi karartmadan yaşamaya devam etmekte fayda var.

peki ya tiranlar tiranca yasalar yaptığında veya yozlaşmış gruplar yasal emsali olmayan muhaliflere saldırmak için birlikte çalıştığında ve yozlaşmış yargıçlar suç ortağı olduğunda ne olacak?

eşitlik tiranlığa direnmek mi?

tiranların başkalarına tiran demesi eski bir oyundur...

law de get. bugün dünya devletlerinin tamamının kanunları zenginlerin çıkarlarını korumak üzerine kurulu. en basitinden faiz gibi insanlık suçu sayılması gereken bir şeyi sıradanlaştırmışlar. insanların kanunlarından bir cacık olmaz.