yağmurun şişirilmiş bir balon olması

yağmur edebiyatı ve romantizmi saçmalıktır, bunu abartan insanda ameledir.
fakir olduğu için, bu tarz şeylerden manevi değer biçiyor hergele.
yeni yıkattığım araba mahvoluyor, yeni aldığım kıyafet ayakkabı falan kötü duruyor.
şemsiyede bir yere kadar.

(bkz: doğaya diss atmak)
(bkz: kapitalizmin aşık olduğu başlıklar)

hem evet hem hayır diyeceğim önerme.
binlerce yıllık insan bilinçaltında yağmur daima pozitif manalar içerir.
direkt olmasa da yağmur insana hayat kaynağı veren şeydir.
yağmur çimleri ve ağaçları canlandırır, hayvanlar bu bitkileri yiyerek var olur ve sonuçta insan hem yetişeno bitkileri hemde o hayvanları yiyerek doyar ve mutlu olur.
karnı doyunca da üremeye hazır hale gelir, ve sevgilisi üzerinden yağmura da methiyeler düzer.

hayır, asıl bulut şişirilmiş bir balondur ve patladığında yağmur yağar. tıpkı sevdiğin kadının gözlerinden dökülen o yaşlar gibi. belki de yağmur.. yağmur, bir çocuğun elinden kaçırdığı balon gibi gökyüzüne yükselmiş, sonra da bir bulut olmuştur. sahi, bulutlar için sahildeki baloncu amcanın hüznünü taşıdığını söyleyebilir miyiz?

şaka yapayım demiştim ama şu an bunları yazdığım için çok duygulandım ve ağlıyorum. bu gerçek.