yalnız hissetmemek için kaç arkadaşımız olmalı sorunsalı

yalnızlık duygusu zaman zaman herkesin hissedebildiği, içine çekildiği bir duygudur bana göre. belki gerçekten yalnız değildir ama çevresindeki insanlarla o an için kendi faydasına bir iletişim kuramamasından (söz konusu arkadaşların mevcut meşguliyetlerinden dolayı vs.) kaynaklı olarak bu hisse kapılabiliyor kişi. dün açılan yalnızlık temalı başlıklar ve bugün kahvemi alıp bilgisayarın başına geçince gördüğüm bildirim üzerine, çağrı mert bakırcı'nın videosunu izledim ve paylaşmak istedim. bakın bakalım, bilimsel olarak da yalnız mısınız?

umarım çağrı abi videoda binlerce atomdan oluşuyorsunuz aslında yalnız değilsiniz falan demiyordur.

yanında birileri olmasına rağmen yalnız hissediyorsanız işte o zaman sıkıntı.

eğer yeterince dostlarsa, bir iki kişi gayet yeterlidir insan için...

her köşede bir tane olmalı.

duyum eşiği - doyum eşiği * karmaşası yaşandığını sezdiğim sorunsal.

gerekli olan miktarlar sürekli güncellenen dinamikler kompleksine göre her an yeniden güncellenebilir. sayısı belirli olmaması gereken (bence) dostlarınızın ne zaman ne gibi işlevlere sahip olabilecekleri öngörülemeyebilir. tıpkı ev aletleri gibi, kendi eviniz için alırsınız ama komşunun karısının elinden düşmez. (hınzırlık olsun diye söylemiyorum. saf olun ve öyle düşünmeye çalışın.)

evrim ağacı videoları beni aşırı şekilde yoruyor. ses tonu, mimikleri, abartılı anlatımı derken bir süre sonra ya ileri sarıyor ya da kapatıyorum. sanırım baştan sona izleyebildiğim hiçbir videosu yok. web üzerinden okumak daha keyifli.

gelelim başlıkla ilgili konuya. bahsedilen şey fiziksel yalnızlıksa iki elin parmakları kadar arkadaş yeterli bence. hepsi ile aynı şeyi paylaşamayacağın ve yakınlık dereceleri de aynı olmayacağı için yapacağın etkinlik ve diyaloglar farklı olacağı için bu kadar çeşitlilik minimumda yeterli. çok çeşitlilik bir yandan fazlasıyla yorucu.

ama kilit olan şey bence ruhsal olarak ne hissettiğin. çok fazla çeşitlilik içinde kendini ifade edemediğin ya da kendin olamadığın arkadaş grubuna sahipsen burada sayı vermek anlamsız. bu durum sadece çevrenle değil seninle de ilgili bir ruhsal problem. bunun çözümü arkadaş çeşitliliği değil, senin kendini geliştirmenden geçiyor.

herkes yalnız doğup yalnız ölür. çok da şeyetmeyin.

kişiden kişiye göre değişen sorunsaldır. ama sırf başlıkta ''sorunsal'' diye belirtildiği için ben de o şekilde yazdım. yoksa bu durum gerçekten bir sorunsal mıdır? gelin tartışalım.

bir kere konuya çok yanlış yerden yaklaşılmış. niye yalnız hissetmeyelim? yalnızlık gerçekten sandığımız kadar kötü ve korkunç bir durum mudur? kendimizle baş başa kalmayı deneyimlemekten neden kaçıyoruz?

hep kafamızda (hele ki bir ilişkiden kalbi kırık çıkmışsak) ''aman yalnız kalmayayım'' fikri oluşur. bunu bilinçaltı zorlar aslında insana. ''hayatında birisi olmana alışmıştın, şimdi yalnızlık seni çok zorlayacak. hadi arkadaşlarına koş!'' diye kendince bizi koruma altına almaya çalışır.

tabii ki etrafımızda dostlarımızın ya da sevdiğimiz insanların olması bulunmaz nimettir. ama yalnızlık, kendi başımıza kalmak da en az o kadar kıymetlidir. kendimizi dinler, yaralarımızı sarar ve şifalanmaya başlarız. kişiyi en iyi kendisi iyileştirir.

belki kalp kırıklığı ya da benzer bir şeyden değil sadece yalnız kalmaktan korkuyor / sıkılıyor olabilirsiniz. iyi de niye kendinize bir şans vermiyorsunuz. kendi başınıza kaldığınızda yapmaktan keyif alabileceğinizi pek çok şey yok mu?

yalnızlıktan, yalnız kalmaktan korkmayın. insanın en iyi arkadaşı her zaman kendisidir.

insanın çok sayıda arkadaşı olup yine de kendini yalnız hissetmesi arkadaşsızlık sebebiyle hissedilen yalnızlıktan kötüdür. hayat aslında çok miktarda kötüdür.

halı saha maçı yapacak kadar

kendinle birlikte üç. net.

en az bir. mantıken.(bkz: ahahahaah)

futbol takip edince, film, yarışma programı izleyince, biraz kitap okuyunca, sözlük gibi bir platformda saçmalayınca bence hiç arkadaşa filan gerek kalmıyor.

hayat aslında çok güzel be oğlum. vallahi diyorum. yeter ki herkes kendini tanısın, ne istediğini bilsin.

0 .

yalnızlık 'hissi', arkadaş sayısıyla ilgili mi acep. olmayabilir de çünkü..