yalnızlıktan delirmek

üniverste sınavına hayvan gibi çalıştığından dolayı arkadaşlarımla hiç irtibat edemedim.sınav bitti,ders çalışma da bitti.hal böyle olunca beni oyalayan tek şeyi de kaybetmiş oldum.

zaman bol yapacak hiç bir şeyim yok.

dışarı çıkayım diyorum arkadaşlar ya tatilde ya ünide ya da hava sıcak çıkamam diyor.tabi onlar da haklı 1 sene boyunca eve kapandığım için çoğunu kaybettim çoğu kendine yeni arkadaş grubu yapmış.

redditte giriyorum sıkılıyorum,oyun oynayayım diyorum artık zevk vermiyor.kitap okuyayım diyorum hemen sıkılıyorum

yazın tatilde izlemek için film listesi yapmıştım hiç izleyesim yok

dışarı çıkıp mal mal yürüyorum tek başıma.

x files izleyenler bir dc grubu oluşturmuş.her zaman benim gibi x files izleyen ve komplo teorileri ufolar vs araştıran arkadaşlarım olsun istemiştim.gruba girdim ilk gün güzel muhabbet döndü.sonra yine yazdım ama grup ölü.mesaj atıyorum muhabbet dönsün diye 1 kişi bişe yazıyor sonra yine ölü.

üni tercihlerime yerleşebilcek miyim korkusu ve stresi var.

kendimi öldürmeyi düşündüm
zaman geçmiyor
zaman üstüme geliyor

çevremde o kadar insan var ki yalnız kalmayi özlüyorum. yalnızlıktan nasıl deliriliyor anlamıyorum

bir de buna kovid karantinasından dolayı uyku düzeninin kaymasını da ekledim son 2 haftada.travis bickle'a dönüştüm

bir çok insan yalnız kalmaktan daraldığını, bunaldığını söylerken ben de durum tam tersi yalnız kalmaktan, kendimle baş başa vakit geçirmekten aşırı zevk alan birisiyim. sorun ben de mi acaba?:d

sesli biçimde kitap okumak da delirmek sayılır mı?