yanlış anlaşılmaktan korkmak

bazı insanların yanlış anlaşılacağım diye panik yapma durumudur. bu tür insanlar hakkında ne düşünüleceğini çok önemserler ve takıntı haline getirebilirler.

yanlış anlaşılmayı beraberinde getiren durumdur.

yanlış anlaşılacak şeyler yapmamak yanlış yapmamak kadar önemlidir bence. insanları hakkımda iyi şeyler düşünmeye sevk etmek önemlidir.

ben yanlış söylemediysem kim ne anlarsa anlasın şaka şaka korkmuyorum ama dikkat ediyorum. iletişimin amacı anlaşmak sonuçta.

korkarak kendimizi ifade edemez olduk.kişi'nin özgüveni'nin kırılmasına iç dünyasıyla çatışma yaşamasına sebep olur ki bu en tehlikesi.önemli olan benim kendimi anlamam kendi akıl terazimden doğru olanı geçirmem beni anca bu tatmin eder diğerleri varsın yanlış anlasın ki ben anlatmak için elimden geleni yapmışsam o anlamamışsa o da onun çabasızlığıdır.seni anlamak istemeyen zaten başta yanlış anlamaya müsait'dir.doğru olan içtenliğimi bir başkasına kendimi ifade ederken kaybetmememdir.

ara sıra beni rahatsız eden korkum. bu korku kendimi iyi ifade edemediğimi düşündüğümden mi yoksa anlattıklarımın karşımdaki kişinin anladığı kadar olmasından mı kaynaklanıyor? ilk seçenek daha ağır basıyor .
yeni tanıdığım birinin karşısında çok tedirgin oluyorum. yanlış anlaşılmaktan, eksik anlaşılmaktan korkuyorum. bu korkumun sebebi ne peki?  insanları kırmaktan korktuğum için mi? karşımdaki insanı çok tanımasam bile çok değer verdiğim için mi yoksa karşımdaki insan belki kafamın  dengi biri ve ileride çok iyi anlaşacağız ama sırf kendimi kötü ifade ettiğim için bu insanı kaybedeceğim için mi korkuyorum? açıkçası korkumun sebebi ne bilmiyorum.
yanlış anlaşılmaktan korktuğum için yeni insanlarla tanışmaya çekiniyorum. uzun yıllar arkadaş olduğum kişiler hakkında hiç böyle bir korkum yok. çünkü kendimi kötü ifade etsem bile yanlış anlışılmayacağımı biliyorum.

bu olay bende bir süre sonra önünü kesemediğim bir paranoyaklığa dönüştü.

her insanın yaşadığı berbat bir his

belli bir yaştan sonra pek önemsemiyorsunuz bu konuyu.

zaten neyi doğru anladınız ki bunu da anlayacaksınız noktasına geldiğinizde, he öyle mi anladın iyi anla! zoruna mı gitti ? banane giderse gitsin eşiğine getiriyorlar insanı.

bu düşünce evrim geçiriyor ve yanlış anlaşılmaktan korkmak, size anlatmayla uğraşamam düşüncesine dönüşüyor.

bence açık iletişim olursa bu korku ortadan kalkar. ayrıca insanlar birbirleri ile alakalı varsayimda bulunmamalı, bir şeyi seni rahatsız edecek şekilde algiladiysan sorman gerekli karşıdakine neyi kasettigini, neden öyle davrandığını. niyet okumazsa kimse, yanlış anlaşılmaktan da korkulmaz.

bu konudaki kaygı seviyesi arttıkça karşıdaki insan/lar beni yanlış anlasın diye efor sarfedilmeye başlanır. öyle de leş bir duygu durum halidir.

yanlış anlaşılmaktan ne kadar korkuyorsanız, karşınızdaki kişinin sözlerinizi çarpıtarak sizi suçlama ihtimali o kadar artar. onun karşısında ürkek bir ceylan gibi "ama ben öyle demek istememiştim..." diye bir de açıklama yapıyorsanız manipüle ediliyorsunuz demektir. "istediğin gibi düşünmekte özgürsün." diyerek kendinden emin bir duruş sergilemek ve başkalarının düşüncelerini takıntı haline getirmemek, bu korkuyu aşmayı kolaylaştıracaktır.

eskiden korkardım. artık korkmuyorum.
dinlemek isteyen dinliyor sizi arkadaşlar.
korkmayın, kendinizi yormayın..

ben ne söylediğimden sorumluyum, karşı tarafın ne anladığından değil. sonuçta duyma organı kulak, anlama organı beyin*, karşı tarafta bende değil.

doğal bir korku yoksa bir sorun vardır.

özgüvensiz insan işidir. beni yanlış anlayanın ben sülalesini yanlış anlarım.

zaman zaman herkese bu his gelir. bende bazen bunu hissediyorum ama hemen sonra yardır gitsin herkes anladığı kadardır diyorum.

tamamen karşımdaki insana baplı bir durum. o kişi eğer benim için değerliyse bir önem arz ediyorsa kendimi olabildiğince açıkça anlatırım ancak karşımdaki insan benim için önemsiz ise istediği şeyi istediği şekilde anlayabilir.