yarım kalmak

bütünlüğünüzü kaybetmektir. bazen bir sevgili bazen anne belki de bir dost yüzünden yarım kalır insan.

dikkat kayıp içerir.

dikkat mevzuya göre ayıp içerir.

sadece var olan bir şeyi kaybedince yarım kalmaz insan bazen de hiç bulamadığı bir şey yüzünden yarımdır.

söyleyemedikleri yarım bırakır insanı. yaşamak isteyipte yaşayamadıklarımızın içimizde bıraktığı boşluğun adı olur bazen. yarım kalmak kimine göre susmaktır, kimine göre zorunlu bir vazgeçiş.

kalbimiz bir bütün iken, sevgimizi, hayallerimizi, umutlarımızı, gülüşlerimizi bir kişiye veririz. yani yarım olan kısmımızı o kişiyle paylaşırız. kayıp halinde kendimizi yarım hissetmemiz normaldir. giden sadece o değil, giden yarımızdır aynı zamanda.

öldürmez süründürür. hayattan beklentinizi en aza indirtir ve bu sadece sevgili meselesi değildir. eğitim olarak yarım kalmak, ekonomik olarak yarım kalmak..
bir de şu hayatta sevdiğiniz insan evladı sizi yalnız kalmaya mahkum edermiş gibi bırakır ya.
gel de yaşa. gel de mutlu ol şu kodumun dünyasında..

zırlatır.

keşke tamamlansanız, sahi neden böyle yarım kaldınız siz çocuklar?

eksik miydiniz? yetersiz mi? yoksa zaten hiç var olmayan bir bütünü hülyalarınızda bir araya getirip hiçbir zaman gerçekleşmemiş bir hayali mi zihninizde gerçek kıldınız?

sizdeki bu yarımlık bitiriyo beni, titretiyo.

evinin bir köşesi yıkılmış gibi...

arkadaşlarla toplanmış, yeterli miktarda alkolü hesaplayıp eve geçmişsinizdir, gecenin ortasında çat kapıcılar elleri boş şekilde ziyarete gelmiştir, ve dolaba dadanmıştır, kimse hacı ne oluyor demez, 12 den sonra dolabın boşaldığını gören ilk kişi "yarım kalacağınızı" ilan eder, tekeller kapanmıştır. sigaraya abanır devam edersiniz.

her şeyin yarım kaldığı bir hayat yaşadım, yaşıyorum, daha doğrusu her şeyin yarım kaldığı bir hayatta bulunuyorum, çünkü buna yaşamak denmez... yaşamak, duraksamadan akan giden bir nehir gibidir düğümlenemez. yaşamak, bulunduğu canın şeklini alır ve doldurur, yarım kalamaz, var olduğu anda tamamlanmıştır. oysa o kadar düğümleniyor ki var oluşum, kimsenin kalbine dokunmadan yaşamdan geçişim... öylesine yarım kalıyor ki, zaman doldurma uğraşlarım... bitiremediğim şeyler bütünü hayatım...

bütüne ulaşamayan, bütüne ulaşamadığı gibi eksilen ve azalan şeyler adına...

sürekli yarısı tükenen ve hep bize yarısı kalan bir acıdır yaşamımız. doğru senden sonra da kıyamet kopmadı yaşamımda, azaldığıyla kaldım... anlamıyorsun, bitmiyor.

kendimden başka kimse yok, konuşmayı bilmiyorum... düşünmek istemediğim şeyler susturuyor belki beni. kendimle konuştuğumu da sanmıyorum. cümlelerim bitmiş ama hala yaşıyorum. aklımda bir soru yok. ilgisizim. okumuyorum, yazmıyorum, eğlenmiyorum... ağzımda berbat bir metal tadı. en son gördüğüm rüyada sen yoktun. belki ben bile yoktum da var olmadığımı bilmiyordum. sonra en son uyandığımda da sen yoktun, ama ben vardım, kimse yoktu, ben vardım. tek başıma, çatı katımda. ekimi sevmiyorum, kasımın geldiğini hatırlatıyor. üç saniye sürecek bir düşüş. sonra olmaz diyorum, hep yarısını düştüğüm bu düşüş sonsuza uzar. hep ilk yarısını düşündüğüm bir hikâye yazıyorum. her kahraman kendi sonunu getirme yeterliliğini gösterir elbet deyip bırakıyorum hikâyenin ortasında. geriye doğru akan sayfalar, hiçbir şey yazmadığımı hatırlatıyor. merak ediyorsan, ben sevmedim ki kimseyi... bir akşamüstünü ya da öğle sonrasını hiç olmazsa, yani sebepsizce gözlerime bakarak geçirip de of bu ne sessizlik demeyecek kadar, sevsin birisi istedim beni. sonra gözlerimin içinde belki gürültülü bir sevgi peydahlanırdı yarısını sana ayırdığım.

sürekli azalan vakitler ayırırdık birbirimize ve mutsuz olmanın bir yolunu bulurduk. yaşamın kendisi bazen tüm mutsuzluğu kendimize ayırdığımız bir yer. böyle olmamalı...

yarım kala kala
tükedendik.

tam diyeceklerinizi diyememişinizdir, içinizde pause tuşuna basılmıştır, duygu yükünü taşırsınız ancak cümlelere dökemezsiniz. belki bir türkü dinleyerek geçici rahatlama sağlansada, mesaj adrese ulaşmadığından hep bir yarımsınızdır. ona sevdiğini söyleyememişsizizdir veya nekadar kabinizi kırdığını söyleyememişsizidir veya nekadar mal olduğunu haykıramamışınızdır. bu yarım kalmışlıklar insanı olgunlaştırmaz ancak olunlaşmış gibi günden güne sessizleştirir. kendinize yaşam alanı yaratamazsanız, nefes alacak bir delik bulamazsanız, hastalanırsınız, ince hastalıktan gitti derler.

seks esnasında erkeğin erken boşalmasıyla kadının boşalamamasi sonucu ortaya çıkan tabir.

aşkım yarım kaldım.

hayatımı tanımlamak için bu cümleyi kulllanabilirim .

yarım kaldım
sensiz kaldım
çaresiz kaldım
yolda kaldım
kaldım
kal
ka
k
.
şeklinde bir şiir peyda edilir.