yaşamaya nereden başlamalı

makinist ile son istasyon radyo yayınında kullanılacak başlıktır.
cumartesi saat 00:00* da sözlük radyosunda. radyo.kafasozluk.com/

başlangıçlardır en zor olandır her zaman,
çünkü insan nereden başlayacağını bilmez,
nasıl başlayacağını bilmez,
bu yüzden derler başlamak yolun yarısıdır diye,
çünkü başlangıçlar en zor olandır her zaman.

acemidir yeni başlayanlar, her acemi gibi hataları bol olur,
hatalar ise insanı korkutur.

bilmediğinden korkar insan, başarısız olmaktan korkar, reddedilmekten korkar, anlaşılamamaktan korkar, yanlış anlaşılmaktan korkar, yalnız kalmaktan korkar,
hata yapmaktan korkar, sevmekten, sevilmekten, bağlanmaktan, kayıp etmekten, gelecekten, geçmişten,
yok olmaktan korkar.

insan kısaca korkar,
özellikle de başlamaktan.

fakat başlangıçlar böyledir işte, bir kere kollar sıvandı mı gerisi gelir. belki acemice de olsa yaşamak gerekir.

ilk adım nasıl atılmalı,
insan yaşamaya nereden başlamalı?

doğmaktan olabilir bence..

bildiğin, güvendiğin yerden başlamalı yanıtının sorusu. lakin bildiklerini bilmediğini, güvendiğin dalların elinde kaldığını görebilirsin. öyle bir yapboz ki birbirinin yerine cuk diye uyan ve her parçada resmi tamamen değiştiren sayısız parça var. resim tamamlanmadığı sürece sorun yok. her seferinde başka bir tarafından başlayabilirsin.

gecenin en ortasından ya da güneşin doğuşundan.

uyuyup uyandıktan sonra. sabaha sağ çıkarsan.

kritik soru.

cevabım: arkadaşlıktan.

doğum güzel bir başlangıç olabilir ama hangi coğrafyada doğacağını kendi seçebilmeli insan.

ne yaşaması ? başlamak için önce yaşamak lazım.

ben mümkünse en baştan başlamak istiyorum.

bugün aldığım bir mesaj nasıl güzel anlattı.. bazen, bakış açısını değiştirmek gerekiyor bunun için de her şeyi unutup yeniden başlayacaksın.

mümkünse sondan. ben yaşamaya başlamadan önce bir ölüp gelmek istiyorum. sonra da zamanımı bir son olmadan yaşamak. tüm hayatım boyunca ölümü bekleyerek yaşamak bana çok iç acıtan bir film havası veriyor. bu yüzden sondan başlamalı yaşamaya hayatının belki de en yetkin yıllarını sırf bedenin yaşlı diye yapamadıklarını gençliğe bırakmalı. en sonunda da bebek olmalı masum olmalı. gençlik yaşlılığın kirlerini süpürmeli. çünkü görüyoruz ki gençliğin kirlerini yaşlılıkta süpürmek pek mümkün olmuyor.

kendinden.

ben dudaklardan başlamayı tercih ediyorum.*

bitimi için dua ederken.. yine yeniden başlamak mi?!?
yooo.. yooo.. ben almayayım..

uyanmak.

en dipten. o dibe beraber battığımız; hayal kırıklıklarını, iyi kötü tüm tecrübeleri, almamız gereken dersleri, üzenleri, üzdüklerimizi, başarıları, başarısızlıkları alıp, tam da o noktadan başlamalı.
yaşanan hiçbir şeye vah tüh etmeden, onları başlangıcın tabanı haline getirerek, sağlam adım atmalı.
sonu ne olur bilinmez ama en azından başlamalı. hiç başlamamaktan iyidir.

türkiyenin olmadığı bir yerden. ya da etrafında da bulunmadığı bir yerden. ötelere ötelere..

derslerin alınıp acılarının geçtiği yerden başlamalı. (sahi geçecek değil mi o acılar? ühü).

ölümü hatırlayarak.

sabah güneşle beraber uyanarak diye cevaplayacağım soru.