yazarlar zengin olsaydı yaşayacakları gündelik hayat

öncelikle kafama göre bir saatte kalkardım, ardından canım isterse ısıtmalı kapalı ya da açık havuzuma girer yüzerdim. uykumu havuzda açardım yani. ardından bir banyo yapardım sonra canım ne çektiyse onu yerdim. para ile iyice tembellik oluşma olasılığı var bende, bu nedenle kesin üşenirim dışarı çıkmaya. giderim evde takılırım. yeni bir mekan falan merak edersem çıkarım, özellikle yemek üzerine. evdede oyun oynarım, kurduğum harem ile atasporları yapar, kitap okuma köşemde kitap okur, canım isterse film köşemde film dizi izlerim.
üşenmez isem bir akşam da havuza girer ve sonra banyo yaparım. ardından güzel bir akşam yemeği. en sonda masörler ile odama geçer, masaj eşliğinde uykuya dalarım. ha birde havuz dedim ama canım isterse deniz kenarına giderim, deniz kabuğu deniz taşı toplarım. kumda oturur çocuk gibi eğlenirim.
birde keyfine kurduğum markalarla ilgilenirim .zevkine toplantı yaparım.
aslında baya mütevazi bir zengin olurum ben.
birde kafam rahat olacağından yazma köşem olurdu, ordada yazardım. pek sosyal olmazdım yine, daha önce denedim başarılıda oluyorum ama yoruyor insanı sayısı arttıkça. her gördüğüne selam vermek bile yorucu bir şey. kendi kutusunda takılan biri olurdum.

dibi ve zirveyi yaşayan biri olarak şunu söylemek isterim ki, dipte çalışmaktan ve hesap yapmaktan yorulur sunuz, zirvede ise, yatmaktan ve bir şey yapamamaktan bıkarsınız.
dipte tanrıya yaklaşırsınız zirvede tanrıyı unutursunuz.
dipte insanların acizliğini zirvede ezikliğini görürsünüz insanların.

şahsi tanımım: en büyük zenginliğim, sağlığım ve karakterim.