yazarların ankara'yı sevmeme nedenleri

şahsımın bir nedeni yok. seviyorum yahu. canım ankara. sakin, öyle aşırı kalabalık da değil. gayet yaşanılabilir bir yer. denizi yok diye çok hor görülüyor.

askerliğimi orada yaptım.
benim için çok değerli bir yerde
hayran olduğum adamın yanındaydım
sabah ilk ben karşılardım onu
akşam olmaya yakın da ilk ben veda ederdim.
sevmemem mümkün değil.

tek cevabı deniz olmaması olabilecek anket. ki bence bu da sevmemek için yeterli bir gerekçe değil.

t: ankara'yı sevdiğim için olmayan nedenler.

ankarayı tanımıyorum ki sevmeyeyim, kim bu ankara?

bir şehri sevmem için orada sevdiğim olması yeter.orası bana kâbe gibidir o vakit.bir şehri sevmemem için sevmediklerim yeter, orası bana cehennem gibidir.

tanısam severim aslında.

(bkz: tamamen duygusal)

üniversite'yi istanbul'da okumama rağmen o yıllar hep istanbul-ankara arası git gel ile geçti; some uzak ilişki problems.

hele kış mevsiminde yolculuğun 12 saat kadar sürdüğünü bilirim; bolu-gerede arası aşırı kar sebebiyle...

velhasıl, 3. sınıfın sonlarına doğru yanlış hatırlamıyorsam, ayrıldık, 5-6 ay sonra evlenmiş kız; o da yine okuldan arkadaşıyla. işi pişirmişler ben yol yaparken tabi; lan bari okulu bitireydiniz bile diyemedim.

hayır yani şuna şaşıyorum bak aklıma geldi gece gece, yaklaşık 2,5-3 yıllık beraberlik var; biri görse bu kız otuzuna kadar evlenmez der, anası babası okumuş insanlar -anne dişçi baba gazeteci; ekonomik olarak çok rahatlar; o kadar zaman bir kere evlilik konuşması geçmemiş aramızda ki yani çocuk sayılırız daha üni. öğrencisiyiz neticede, noooolmuş olabilir de çat diye evlenir insan, aklım ermiyor, yakıştıramıyorum yani.

neyse, boşanmışlar zaten sonra.

haberi geldi.

n'alçaklar.

dinozorlu okşanlı yıllarını (uzakta yaşamama rağmen) sevmedim. ama bu geçici bir nedendi.. ankara kentim benim..çocukluğum, gençliğim.. hiç sevmemek olur mu ankarayı..
ankara başkentim benim..

çünkü ankara.

"burda deniz yok yeaaaaaaaa..." muhabbeti çok yapılırdı ben ankara'da üniversite okurken. ben de egeliyim. doğduğumdan beri denize yakın yerlerde yaşadım hep. ama balık değilim arkadaşım. balık burcuyum ama balık değilim ve ankara'yı hep sevdim. 11 senem orada geçti, dile kolay. korona dönemine kadar da orada yaşayıp çalışıyordum. canım ankaram. belki bir zaman yeniden kavuşuruz. ama kavuşmasak da olur. şu anda yaşadığım yer(ler)de de mutluyum zira. *

deniz yok deniz. ama haklısınız sevmeyenler, egeid karasına biz de kırgınız o konuda. çökmüşsün işte, gelsene ankara'ya kadar.