yazarların kendini sevmeme nedeni

kendimi sevemiyorum çünkü... sinir bozucuyum. sorumsuzum, umursamazım, iletişim kurmayı sevmiyorum. yabaniyim.
yazar arkadaşlarım bugün öz eleştiri yapıyoruz hadi bakalım. cümlenin devamını getirin.
edit: başlığı açarken bu kadar tanım geleceğini tahmin edemezdim.hepsini teker teker okudum.belirtmek isterim ki illa ezik insanlar kendinde sevmediği noktaları belirtir diye bir şey yok. hepimiz insanız ve hepimizin kusurları var. yine de sevelim kendimizi. başka kimsemiz yok çünkü.

kendimi sevemiyorum çünkü her seferinde dönüp dolaşıp karanlığa park ediyorum. ruhum mutsuzluğun saatinde durmuş sanki ve benim yeni bir pil alacak iradem yokmuş gibi. hey dostum toparlansan iyi olur!

kendimi sevemiyorum çünkü yapabileceğim şeyler için bile kendime güvenim yok ve ben bunu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum.

çok ilginç gelecek belki ama..kendimi sevebiliyorum.

(aynaya karşı)

düşüncelerimi uygulama konusundaki korkaklığım nedeniyle, bir kere gelinen bu hayatta kendime ihanet ettiğim için kendimi sevmiyorum evet.

birçok sebebi var aslında ama eskiden daha çok dış görünüşümle alakalıydı bu problemlerim. şimdiyse karakterime çok sövüyorum. fazla takık biriyim ve paranoyaklık beni her türlü kötü etkiliyor.

kendime güvenim yok. konuşma bozukluğu yaşıyorum ve insanlara kendimi anlatamıyorum böyle olunca da daha da içime kapanarak kendimi sevmeme engel oluyor.

her gün değişen neden.

bu aralar uzerine düşündüğüm konu. neden kendimi sevemiyorum, neden oz şefkat bu kadar zor, neden bu kadar degersiz hissediyorum. kendimi sevmiyorum çünkü bilmiyorum insan kendini nasil sever. hep edilgen bir hayat geçirmiş biri icin cok zor. hep bir seyleri yaparsan iyisindir, degerlisindir. iyi hissedislerin hep birilerine baglidir. bu aralar kendimi sevmeme nedenim de budur. iyi hissedislerim, mutluluklarım, üzüntülerimi, panik ataklarım, sevinçlerim her seyimin birilerine bağlı olması, kendime yetememem.

mutlu olmayı bir türlü beceremediğim içindir. aslinda bazen kendimi sever gibi oluyorum ama geçiyor çünkü mutlu olamıyorum. mutlu olmak için ne yapmam gerektiğini biliyorum ama yapmıyorum yapamıyorum. bu yüzden de bildiğin ı hate myself ama yaa. bazen de ı don't like..

psikoloğa msikoloğa gitmiş, derdim var dedi de dinlemedik sanki.

neden seveyim ki?

yok...insan sevmeye kendinden başlamalı ne dış görünüşümüz ne karakterimiz kendimizi sevmemize engel olmamalı kendimizde sevmediğimiz her yön aslında dışardaki birçok kişiyi de sevmememize neden oluyor her şey kişinin kendisinde başlıyor

kendimi seviyorum ama takıntılı halimi sevmiyorum bu nasıl bir bozukluktur böyle ulaşana kadar canım çıksa istediğimi yine yapmaya çalışırım. bırak dimi bırak olmuyorsa olmuyordur vardır bir sebep ama yok iflah olmaz bir takıntılıyım.

kendini sevmemek büyük bir lanet, her gün yeni bir gerekçe bulabiliyor insan.

sevmeme nedenlerimden biri;
bana birkaç beden büyük vicdanım.
#570453 yazdığım gibi başımı belaya sokmadan yapamıyorum. *
diğeri çok romantik kalıyorum: hayat benim zihnimdeki gibi bir yer değil ama ben böyleyim ne yapabilirim ki? olmadığım biri gibi davranamıyorum.
....
sevdiğim şeyler o kadar çok ki;
neşeli halim bir muhabbet kuşu cıvıltısı gibiymiş. benden habersiz geçen sabahki halimi çeken kardeşim bu akşam o videoyu gösterdi.
" abla sen busun" diye.
ayaklarım yere değmiyor gibi. acayip güzelmiş o halim. o günlerdeki mutluluğum kısa sürse de, ben yüreğimdeki neşeyi sadece yanaklarıma degil, gözlerime hatta tepeden tırnağa kendime boca etmeye gidiyorum şu an.

ardından da kata çalışacağım. başta gönülsüz gittim ama acayip sardı.beyle heian shodan

büyük bir taaruzun tam ortasında kayıp gamzelerim
herkes savaşsın biz inatlarına dans edelim

çünkü çok majör hatalar yaptım.

en yakınımdan sevilmemekle başlamışım hayata..

olmayan nedendir.

elbette kimse mükemmel değil, insan sayısız hatalar yapabiliyor hatta en çok önce kendini, sonra sevdiklerini ve ona değer verenleri üzüyor. ama hiçbiri kendini sevmemek için bir neden olmamalı. kendini sevip, değer vermeyen bir kişinin diğerlerini sevmesinin daha zor olacağını düşünüyorum. öz saygı - öz sevgi *ve öz güven olmazsa olmaz. o yüzden kendimi ve beni sevenleri seviyorum.