yazarların en cesur hareketleri

en büyük cesaretlilik yalnızlıkan korkmamak derler. yıllardır alışığım ben buna.

askerden geldim fabrikada çalışıyorum. yaşım olmuş 25 ve sınava giriyorum. kendimi kovdurmak için rapor alıyorum falan türlü türlü kurnazliklar yapmaya çalışıyorum. kovsunlar tazminat alıyım diye. o kadar yaptığım şeye rahmen kovmadi arkadaş. en son artık müdürle konuştum böyle böyle üniversiteye gidecem falan durumu anlattım ve anlayışla karşıladı işten cikartti. ömür biterken geçte olsa babamın istediği bölümü okudum bitirdim ve işe başladım. teşekkürler babam o kadar inat etmeme rağmen vazgeçmedi. okumam için elinden geleni yaptın ve başardın...

yaşıyorum. sonunda ne olacak bilmeden. bu en büyük cesaretliliğimdir.

en büyük cesaretliliğim diyebilmektir bir nefeste.

eşimle henüz arkadaşken ondan beklemekten bıkıp ben ona açılmıştım. eğer benim gibi kendini sevmekte zorlanan biriyseniz bu gerçekten büyük cesaret isteyen bir olay.

sevgilim beş gündür bizde kalıyor annemden gizli

(bkz: cesurca yaladım leoparı)

çomar bolluğu yaşanan bir ülkede solcu olmak hadi eyvallah.

bebeğimi tek başıma büyütüyorum bundan daha büyük cesaret var mı?