yazarların en çok zevk aldığı konserler

lise çağlarındaydım ve her ergen gibi bi arayış içerisindeydim. özellikle müzikal anlamda bir arayıştaydım. pop, rap, rock dolaşırken metal müzikle tanıştım. metallica ilk keşfettim gruplardandı. o riffler, sololar, james'in kendine has vokali derken hayran kaldım adamlara. 99'da muhteşem bir konser vermişlerdi ama o zamanlar hem yaşım küçüktü hem de olayın farkında değildim.
yıllar sonra ali sami yen stadyumunda bir konser verileceğini öğrendim ve hemen aldım biletimi. stat eve yakındı, adamlar resmen burnumun dibine geleceklerdi çok heyecanlıydım. gittim, saatlerce kalabalık bir insan grubuyla sıkış tepiş kapıda bekledim. insanlar beklerken birileri eğlencesine preservatiflerini balon gibi şişirip havaya attı. elden ele balon zıplatmaca oynayan bir metalci güruhu içerisinde konser saatini bekledim.
sonra kapılar açıldı doluştuk içeri. ön gruplar, headbangler, pogolar derken konser saati geldi.
muhteşem bir geceydi, canlı canlı izlemek harikaydı.
bu da böyle güzel bir anı oldu bana. hey gidi gençlik be.

edip akbayramı canlı dinleyenlerin düşünmeden cevap vereceği konserdir.(başlıktır)

blind guardian konseri aman aman aman küçükçiftlik parkta ne çıldırmıştık... 2015 olması lazım sanırım

2019 evanescence istanbul konseri. hayatımdaki en muhteşem konserdi kesinlikle.

2019 lp konseri.
2017 yılında gelmişti sanırım önce, gitmeyi çok istediğim halde arkadaşlarım benimle gelmek istememişti ve tek başıma gitmeye cesaret edememiştim.
2019'da kalk benimle cehenneme gel desem manzaralı yoldan mı gidelim diye soracak biriyle gittim. lp her zamanki gibi çok iyiydi, ama 2017 yılında o arkadaşlarla gitsem lp yine aynı olurdu belki ama o zevki alamazdım.

tecrübelerim arasında pentagram açık ara alır…
ikinci sıraya yeni türkü’yü,
üçüncü sıraya da tabii ki pilli bebek’i koyuyorum…
hüsnü şenlendirici ve hayko cepkin 4.’lüğü paylaşabilirler…

pandemi öncesi bi yüksek sadakat konserine gitmiştim, ve hayatımda en zevk aldığım nadide konserlerden biriydi. fakat mümkünse yakın zamanda konserine giderek can bonomo'yu ilk sıraya yerleştirmek isterim.

1)duman
2)teoman
3)yüksek sadakat

şebnem ferah konserleridir. bir de (bkz: amy lee)den (bkz: my immortal) söylüyorsa. tadından yenmez.

pandemi öncesinde gitmiş olduğum levent yüksel konseri, inanılmazdı! gitaristi "tuana" şarkısını söylediğinde aşık olduk. çünkü neden olmayalım? "tuana" söyleyebilen adamla evlenilir net...

2014 yılında children of bodom ile epicanın geldiği küçükçiftlik parkta alexi laihoya 2 metre mesafeden izlediğim sonrasında 1 hafta boyun, sırt, omuz ve hatta bel ağrısı çektiğim, sesimin kendine gelmesinin de o kadar sürdüğü o konseri hayatım boyunca unutmayacağım.

iyi ki yapmışım !

1-farruco'nun gösterisi (büyülenmiştim cidden)
2-selene muñoz
3-alessandro safina
4-şebnem ferah'ın 2007'deki senfoni orkestrası ile verdiği konser.
5-duman( keyifliydi ama kendimden çok oğlumun gitmeyi çok istediği bir konser olması ve çok keyif alması beni mutlu etmişti)

keyifli anları içeren konserler, zorunlu tanımı geçersek.

1-2013 modestep
2-2014 woodkid
3-2018 metronomy
4-2021 adamlar

insan çoğu şeyi unutuyor da gittiği konserleri unutmuyor
ünlüler falan diye herhalde, ne bilim.

yıldız tekniğin alkol satışı yapılan son bahar şenliği. 2008 olması lazım herkes vardı türk rock camiasından.

ben hiç konsere gitmedim... sanırım sesten nefret eden tek insan evladı benim burada. yüksek ses beni aşırı rahatsız ediyor; barlar, kulüpler, renkli ışıklar, çok yüksek sesli şarkılar, bağıran insanlar... bunlar o kadar hoşlanmadığım olaylar ki ama yine de gidilmesi gerekiyorsa giderim sonra üç gün baş ağrısından komada yatarım. bedenim beni yoruyor.

2000'lerin başlarındaki the blues brothers konserleri. hem kuşadası'ndakine hem de ankara'dakine gitmiştim.