yazarların hangi mesleğe uygun olduğunu bulma süreci

seneye sınava gireceğim ama hedefimi henüz kafamda netleştiremedim.her sabah uyandığımda bir hedef doğrultusunda uyanmak istiyorum ve o kadar kararsızım ki,neye uygunum neyi severim bilmiyorum.yıllar boyu başarmak için çalıştım ama neyi başarmak için bilmiyorum.mutluluk ve huzuru nerede bulurum tahmin edemiyorum:’

gurmeliğe uygun olduğumu 30 yaşından sonra keşfettim. yemek yapanlar, tatlı, hamur işi yapanlar fikirlerime önem veriyor. önündekini saman yer gibi yiyenlerden değilim çünkü. atıyorum, sütlaç. bir öncekine göre tadını, yoğunluğunu anlıyorum fark ediyorum. aynı şekilde kurabiye ve poğaçada da böyle. damak tadım var resmen. ah ulan 20 yıl önce olacağıdı bu.

hemşire fantezim olduğu için tıp yazdım inşallah ilerde gerçek olacak.

lisedeyken fizikçi veya matematikçi olmak istiyordum. ali nesin-aziz nesin mektuplarını okuyunca aziz dedeye kulak verip fizik okudum (ali nesin'in aksine).

fizik okurken dini inançlarım sebebiyle ailem bana baskı yaptı epey. bir süre depresyona girdim. haliyle fizik bölümü mundar oldu. o aralarda da sanat tarihi okuyan bir kızla çıkmaya başlamıştım. o da bana "japon dili okusana? japonca biliyorsun hem..." dedi. ben de "neden olmasın?" dedim. hakikaten de japon dili okurken çok az ders çalıştığımı hatırlıyorum. temeliniz varsa bu tür bölümlerde avantajlı oluyorsunuz.

sonra işe girdim. ama çalıştığım şirket japonlarla çalışmayı bırakıp çinlilere ağırlık verdi. ben de çince kasmaya başladım. şimdi de sinoloji okumayı düşünüyorum ki 30 yaşımdayım.

bence bunun sonu yok gibi.

bana kalsa ben besteci olmak isterim aslında. ilahi bestelemeyi falan seviyorum. ama o zaman da para kazanamam.

hala devam eden süreçtir.

kendi işini kurmayla devam eden bu süreçte ben de bu kervana girdim hayırlısı artık. kocayı bulursam işi ona devredipi evde bebelerime bakıp gezme gibi hayallerim var.

en uygun eczacılık geldi bana tercihimi yaptım ama hala bilmiyorum uygun muyum zaman gösterecek

yanlış bir tercih yaptığınızı anlarsanız depresyona falan girmektense çözümler düşünün. yatay-dikey geçiş gibi, yeniden sınava girmek gibi falan. bunları çok yapan var. siz de gerekirse yapın. ama iyi düşünün. belki de bölümünüzü/üniversitenizi 2. senede sevmeye başlarsınız.

tanım: sürecin sonunda ideal mesleğinizi saptamanız garanti değildir. internetten ilgilendiğiniz üniversitelerin/bölümlerin eski mezunlarını bulup onlara sorular sorabilirsiniz mesela. genelde gitmek istediğiniz yollardan daha önce geçmiş kişilerin söyledikleri değerli olur.

bu süreci iyi değerlendirin. yani çok fazla zaman ayırmanız şart değil ama mesleğinizi belirlemeden önce müstakbel mesleğinizle ilgili doğru bilgileriniz olsun.

benden zanaatçi olmazdı çünkü el yeteneğim çok zayıftır. aynı sebeple cerrah ya da tamirci de olamazdım. anahtarı tutarken bile derler eline yakışmıyor diye. kısaca öyle ustalık gerektiren işlerin hemen hepsinde ben yetersiz kalırdım.

öğretmenlik desen ben ukala biriyimdir. öğretirim ama kendimi öve öve, göstere göstere, karşımdakini salak yerine koya koya bilale anlatır gibi anlatarak öğretirim. haliyle benden öğretmen de olmazdı. ayrıca çocuklara karşı fazlaca sevgim vardır ve onlar yerine ben yapardım dolayısıyla kimse bir şey öğrenemezdi benden.

kısaca bu özelliklerime baktığımda masa başı bir işim olmalıydı ama hangi masanın başına oturacağım konusunda seçici olmadım ne yazık ki. en kolayını buldum ve oradan devam ettim. yakın bir zamanda da istifa edip yeni baştan başlayacağım mesleki hayatıma. bu sefer masayı seçebilmeyi umuyorum.

rehberlik öğretmeni bunun için var aslında. kariyer ilgi envanteri yapıyorlar ve hangi yönün baskın ortaya çıkıyor.

404 not found

tc simülasyonunda hiçbir süreç, sadece ve sadece adında yazan anlamı taşımaz.
misal, adı yüksek öğretim sınavı olan şeyde çocuklar okumak istedikleri lisans programlarını seçmezler.
gelecek kaygılarını, ailelerinin sidik yarışını, ailedeki kendini gerçekleştirememiş bir şahsın ihtiraslarını, okumak isteyip de içinde ukde kalmış bir salağın hezeyanlarını, coğrafyasına göre bir miktar özgürlüğünü garantiye alma eğilimindedir.

dolayısıyla ucundan kıyısından herkes “can havliyle” seçer lisansını.
sonra al başa bela.