yazarların mezarıma benimle konuşmaya gelsin dediği kişiler

bidebayilistersen ukdesi.

biraz anket biraz hüzün başlığı. kanımca herkesin yarası olan tanıdığı insanlar grubu oluşturur. kimse yabancıyı neden istesin? onu bu dünyada çok yapıyoruz zaten. bırakalım da öteki tarafta bari sevdiğimiz insanlarla gerçek hislerimizi anlatan sözcükleri konuşalım.

ben annem olsun isterdim. nedeni de bana kalsın.

kimse ölmüşüm zaten gelip ağlayıp başımı şişirmeyin lütfen.
adamsanız azıcık mertseniz hayattayken gelirsiniz*

(bkz: behlül haznedar)

çok kaliteli yapıyor o işi. helal!

ben de konuşabilecek miyim? konuşabileceksem en yakın arkadaşım gelsin. canım bitmez bizim konuşacak konular. havadislerden eksik kalmayım. konuşmayacaksam kimse gelmesin. bi' yatıp uyuycam kimse bik bik rahatsız etmesin.

babam ve annemden sonra canımdan çok sevdiğim eski sevgilimin gelmesini isterdim .

yaşarken pek konuşacak insan bulamadım.
öldükten sonra da gelmeseler daha iyi. arabeske, drama lüzum yok.

yaşarken gelip söylemedikleri (aşk itirafı, özür, dedikodu vs vs) şeyleri ben öldükten sonra gelip söylemesinler bi zahmet abi. dinlemem çünkü.

kim gelirse gelsin farketmez.
ben duyup görmedikten sonra napayım.