yazarların platonik aşık olarak kaldıkları süre

lisedeyken birine 3 sene boyunca körkütük aşıktım. bir daha da platonik aşık olmadım zaten, zirvede bıraktım.

bende öyle bir süre yok.

tahmini 1 yıl konuşma sonrası hüsran ve uzun bir süre unutamayış.

yaklaşık bir yıl. bir yılın sonunda duygularımı dile getirip reddedilmemle sona eren bir süreç.

ilki 5 sene sürdü. çocukluk aşkımdı, o yüzden onun yeri ayrıdır. bak aklıma geldi şimdi, hala çocuksu saf duyguyla gülümsetiyor.
sonra şıp sevdi bir kişilik olduğum için, 1 günle, 1 ay arası süren platonik aşklarım olsa da, sonra birisine 2 yıldan fazla aşık oldum. sonunda, kendime bir bahane buldum ve kendisiyle içimde kavga ederek ayrıldım.* ben de böyle kendi kendime heyecan yaşatıyorum işte. severim platoniği.

lisedeydi. iki yıla yakın sürmüştü. bir daha platonik aşık falan olmadım zaten. büyüdüm çünkü.

sekiz yıldı. artık hayatımın bir parçası gibiydi ama ergenlikle beraber kurtuldum bu iletten.

üniversitenin ilk senesinde bir kadına platonik aşık olmuştum ve bu benim ilk platonik tecrübemdi. sanırım 3 ay kadar sürdü, yaz tatilinin araya girmesiyle unuttum gitti. ama iyi ki de kısa sürmüş gerçekten, rahatsız edici bir durum kesinlikle.

5 dakika.
metrobüsten inince geçti.

komşu oğlumuz vardı ibrahim tam 8 sene sadeece bakarak yetindim çünkü beni kardeş olarak görüyordu . evlenene kadar bir umudum vardı ama o düğün günü o da öldü..

4 yıl bekledim. sonra bende seni o zamanlar severdim diyerek geldi ama hevesim kaçmıştı. bazı insanlar uzaktan sevince güzel yada kişiden bağımsız olarak sevmek güzel. bu durum şarkıda güzel özetlenmiş