yazarlığın bir sosyal statü olup olmaması

yazarlık bir sosyal statü olmayıp yapılan faaliyetlerin bir toplamıdır. mesela tanım yazmak, yazarları eleştirmek, yorum yapmak gibi.
genel davranış biçimi içinde alkol almak, kaliteli yaşamak, yüksek standartlarda kaliteli tüketim her ne kadar tercihi dahilinde olsa da yazarlık için gerekli veya şart değildir. bir yazarın sosyal statüsü toplumun yüksek kesimi içinde olabileceği gibi alt tabakada da olabilir.
ayrıca yazarlık herhangi ideolojik, siyasal herhangi bir düşünsel standart dahilinde seçilmedikleri için bu bakımdan da farklılık gösterir.
herkes kendi yapısını kendi belirler.

bahsedilen sözlük yazarlığı ise ne sosyal statüsü kardeşim. kahvehanede okey oynayan, ekonominin mükemmel olduğuna inanan, aç gezip haline şükür eden mehmet amca da formata uyduğu sürece yazar olabilir.


edebi yazarlık ise sosyal statü sağlar. hele ki popüler kültür ile çok okunan biri iseniz yüksek bir statü elde edersiniz, geçici olsa bile.

uygar dünyada yazarlık-çizerlik elbette saygın bir sosyal statüdür. ancak yazmanın bu kadar kolay sallamak ve o süprüntüleri yayımlamanın bu kadar ahmakça bir alışverişe dönüştüğü bizde, 'papucumun yazarı' adlandırması düzeyinde kalan bir durumdur. aynı biçimde sanatçılığın, şairliğin, arkeologluğun, filozof olmanın da bu toplumda sosyal statü olarak bir karşılığı yoktur.

türkiye'de tek geçerli sosyal statü aracı zengin olmanın nesnesi paradır. o da çoğunlukla 'mülk allah'ın biz emanetçiyiz ' diyerek kebap yemekten başka bir şeyden anlamayan çomarlarda ya da zenginliği gösteriş, içip-zıçma olarak gören her devrin gözdesi lümpenlerdedir.

ben kitap filan yazmak gibi yazar olmak sandım, statüdür tabi diye atlayacaktım. yok ya feysbuk kullanmak ne kadae statüyse burda boş yapmak da o kadar statü.