yazarlığın meslek olup olmadığı

para kaygısıyla yazılan her kitap edebi açıdan değerli midir? yoksa başka bir mesleğin yanında para kaygısı olmadan mı yazarlık yapılmalıdır?

yazarlığı meslek olarak görmek yazar dediğimiz kişilerin bu işi para için yaptığına ve eserlerinin nitelikli olmadığına işarettir. gerçi çoğu genç bu aralar para için bu işi yapıyor ama neyse... yazarlık bir meslek değildir uğraşıdır. bir mesleğin yanında ek yapılabilir ama bunu sadece para kazanmak için yapan kişinin samimiliğinden şüphe duyarım.

yazarlık bir meslektir . görevi yazı ortaya çıkarmaktır. dergi yazarlığı kitap yazarlığı gibi işlerde çalışırlar. yazar yazıyı icra eden kişi ister para kazanmak için icra eder ister hayrına icra eder. eskiden pek para kazanılmamasından ötürü insanlar bir mesleğin yanında yazarlık yapmışlar o yüzden böyle bir soru ortaya çıkıyor. günümüzde yazarak para kazanmak sizi rahat rahat geçindirecektir. kötü çocuk yazarı bile yazardır. evet öyledir maalesef. burda biz okuyanların yani müşterilerin haklı hak eden işe para vermesi gerekir. yetenekli yazarların para kazanmaması onları başka işlerde çalışmaya iter dolayısıyla tam konsantre yetenekli olduğu işi yapamaz dolayısıyla bir yetenek kaybolmuş olur.

evet, meslektir.

(bkz: edebi değeri belirleyen unsurlar)

bir çin atasözü der ki
--- alıntı ---

yaptığın işi seversen ömür boyu çalışmazsın

--- alıntı ---
kişi yaptığı işi sevebilir , bundan para da kazanabilir. bu durum onu para kaygısıyla yaptığı anlamına gelmez.

karın doyurmayan meslekler grubundandır. (bkz: okulunu bitir de onu hobi olarak yap)

evet büyük meslektir ve aslında vicdani açıdan da büyük yük’tür.

siz sadece karakter yaratmazsınız.o karaktere ait geçmiş, yan karakterler, mekanlar, olaylar , traumalar, aile bağları, kişisel karakteristik özellikler ve psikojiler yaratırsınız.bunların hepsini mantıklı bir çerçeveye oturtmak büyük iştir.

bu işin en büyük kaygısı; “ kurgum sevilir mi? okunur mu bu kitap ?” durumudur.öncelikle kitabınızın basılması için, onaya ihtiyacı vardır.kitapevi okay derse, kitap basılır.yani birilerinin beğenmesi lazım bu sayfalar bütününü.. ayrıca size kitabı bitirmeniz için süre verilebilinir.. bir de bitirme stress’i sarar insanı..

öbür yanı ise şu’dur; yarattığınız her karaktere obsesyon geliştirebilir okuyucu kitlesi.. onu gerçek hayatında taklit eden, onun gibi yaşamak isteyenler olabilir. dolayısıyla özellikle cinayet romanlarında ve diğer romanlarda “ kötü” karakter yaratırken dikkatli olmak gerekli.

sonuç bu iş büyük yük’tür ama kafa yükü’dür. bence en zor olanı bu’dur.

sozluk yazarligi ise mevzubahis durum, meslek bence.

yani kiz istemede oglumuz ne is yapar dediklerinde, sozluk yazariyim efendim dicem.

sözkonusu olan edebi anlamda yazarlık ise: yazarlık bir yetenek işidir. bunu bir hobi veya meslek olarak seçmesi de mümkündür. yazar bir sanatçıdır. bir ressamın tabloları, müzisyenin besteleri ne ise, yazar ya da şairin yapıtları da odur. yazar, yapıtlarının satışı, geliri ile yaşamını sürdürebilir de..yapıtlarını satabilir. bu o'nun yazarlık değerini düşürmez.
dostoyevski' nin kumarbaz'ı yayıncıya olan borcu nedeniyle yazdığı söylenir. gerçekse bile bu, ne dostoyevski'nin edebi yeteneği ne de yapıtının edebi değerini etkilemez. şair nedim, baki vd. sarayın maaşlı görevlileri gibi yaşamış ve sadece padişahın elit zevkini tatmin için yazmışlardır. keza büyük bestecilerin çoğu saray veya soylularca finanse edilerek beste üretmişlerdir.
kısaca, asıl olan sanatçının, yapıtlarının sanatsal kalitesidir. dünya ve insanlık için sanatsal değeridir. varsa kişilik zaafları veya erdemleri, yapıtlarından ayrı değerlendirilecek konulardır. ikisini asla birbirine karıştırmamak gerektiği gibi, her kendisini yazar, sanatçı olarak deklare eden ve yaptıklarının da sanat olduğunu sanmamak gerekir.