yazılı olmayan komşuluk kuralları

efendim, kimsenin madde madde yazıp da imzalamadığı lakin parça parça uyduğumuz, uymadığımızda büyük ayıp ettiğimiz kurallardır.

malumunuz, mimari planlardan dolayı bazı komşularımızla anamız babamızdan, eşimizden dostumuzdan daha çok içli dışlı yaşıyoruz. görünürde belki yalnızca merhaba-merhaba boyutunda olsa da ilişkilerimiz; belki de çok derin gerçekleri biliyoruz birbirimiz hakkında: berbat müzik zevki, aile içi yüksek iletişim gibi...

ama her seferinde bilmezden geliriz ki ilk kural budur!

kural-1: komşunun, komşuluktan bildiğini yalnız o komşu bilir *.

benim söylemek istediğim ikinci bir kural daha var.

kural-2: uzun süre çalışacak ve yüksek ses çıkaran ev aletleri, özellikle bitişikte bir yatak odası var ise geceleri çalıştırılmaz*.

eyyorlanmam bu kadar*.

komşunun verdiği ikramlık tabak boş halde geri verilmez. durduk yere tabağı neyle dolduracağını düşün dur sonra da .

komşumuzda hasta, hamile, yaşlı birileri varsa üst düzey dikkat edilir.
gürültü yapılmaz.

eğlence, düğün, cenaze durumlarında yanında olunur.

'komşu komşunun külüne muhtaçtır' da ki kül camdan/balkondan aşağı çırpılan sigara külü değildir sayın komşular. küllerimize sahip çıkalım kül tablanız yoksa ben alayım size, hediyem olsun.

evde bir şey eksikse ve komşu bizden istemeye geldiģinde istenilen sayıdan fazla verilir. bu hem yardımlasmak için hemde güven kazanmak için. sünnet zaten

1.birini gördüğünde günaydın/iyi günler/iyi akşamlar demek.
2.saat 10’dan sonra ses yapmamak.
3.öğrencilere terör estirmemek.
4. işine bakıp dedikodu yapmamak.

ses yapmamak, ses yapmamak, ses yapmamak. bir pazar günüm var o günde de sabahın köründe elektrik süpürgesi açıyor, kaç defa kibarca söyledim, yöneticiye bildirdim fakat halen aynı. apartman kurallarına uyum sağlayamıyorsanız, oturmayın. sizin çocuğunuzun sesini,yaramazlığını kimse çekmek durumunda değil, sürekli bir kavga gürültü, bağıra bağıra telefon ile konuşma, son ses film izlemek ha birde zilimi çalıp kaçan çocukları var.

gecenin üçünde tatile gidiyoruz diye gümbür gümbür gürültü yapılmaz. gideceksen sessiz git.
kaç gündür bi'uyutmadın nezaketsiz.

yatak odasına gıcırtı yapmayan baza ranza adına ne denirse satın almaktır. bu gıcırtı sıkıntılıdır. lütfen dikkat edelim.

kim nerde ne yapmış diye rahatça konuşmak için günler yapılır.

(bkz: boş tabağı dolu göndermek) en bilinenlerindendir.

sabah sabah elektrikli süpürge matkap gibi gürültülü aletler çalıştırılmaz.
gece gece tv yüksek sesle izlenilmez.
evde bebe olduğu biliniyorsa zil çalınmaz, hastaysan ziyarete gelinmez.
eve ziyarete gelince evcil hayvanınızın odaya kapatılması istenilmez.

gelmeyin.
çağırmadıkça ne olur.

he bir sorun, bir müşkülünüz varsa iki elim kanda olsa koşayım orası ayrı.

anonimlik sen ne güzel şeysin..

mangal yapılırsa komşu çağrılır.
çim biçme makinesi ortaklaşa kullanılabilir.
araya çit, duvar çekilmez ayıptır.
ağaçtan koparılan meyveden, toplanan sebzeden ikram edilir.

yemek verilen tabak boş gönderilmez.

istenilen bir dostluk kurulamasa bile düşmanlaşılacak adımlar da atmamak. unutmayın: tam istediğiniz gibi yeni bir ev alabilirsiniz; ama bir komşu asla.
komşu alınmaz, olunur. iyi şanslar.

komsu komsunun kulune muhtactir. evet.

bütün komşuların canı cehenneme denilir ve selam verilmez.

- bu meyveleri tek başıma yiyemem, gel doldur sepetine,
- bütün gülleri koklayıp, kesip vazoya koyamam, güzel bir demet yap koy masana,
- yaz akşamları tek başına bira içmenin tadı olmaz,
- kış günleri odunların sahibi olmaz,
- çimler hepimizin istediğin gibi bas, yürü üzerlerinde,
- her ağacın altında illaki bir gölge olur gel kurul,
- köpekler hepimizin su kaplarını arada sen de doldur,
- zeytinleri yeşilken topla, siyah istersen az daha bekle,
- limon çok bak, mandalina da, nar da öyle; sık sularını bolca iç, içir gelene gidene,
- bahçe kapısını illaki kapalı tut,
- müziği bazen köklerim vadiye yayılır sesi, kulak ver çok güzel gelecek sana da,
- çiçekler bize açar, kurumalarına izin verme, ben atlarsam sen sula,
- hepi topu üç yüz metre mesafedesin, üşenme gel, tadını çıkar cennetimin,
- gelirken kurabiye yap getir, üzümlü olsun...

öptüm.

apartman içinde konuşmamak olabilir mi acaba

kapı önüne sandalye atın madem kıraathanesi takılır gibi takılalım ama ben gecenin köründe kapımın önünde muhabbete dalarsam rahatsız olmak yok diyesim geliyor.
her defasında bakın sabah ve akşam olmak üzere bazı zamanlar öğlen kedi ciyaklaması gibi apartmanın içerisinde sürekli bağıran bir çocuk sesi kimse uyarmıyor, apartmanda yavaşça ağır çekim yürüyen ebeveynin yukarı kendi kapısına ulaşana kadar mors alfabesi gibi öten iki velet düşünün.

inatla ağır adım çıkıyor sanki neyin kafasındaysa
bir de kapıyı da hemen kapatmıyorlar. bir iki dakikada kapı önünde sohbet ediliyor o çığlıklar eşliğinde.

aynı aileden çıkma bir dalyo mutlaka kapı açıldığında apartmana girer ya da çıkarken ben buradayım dercesine öksürür. anladık geldin ya da gidiyorsun evet orada varsın tamam varlığın öksürükle kabullenilmiş oldu s* kırığı seni.


bu da bitmedi tam üstümdeki kadın her gün halı silkeliyor akşam olunca bağıra çağıra konuşması ve takunyalarıyla ya da her ne giyiyorsa artık bir oraya bir oraya yürümesi hatta bazen koşuyor ansızın pata pata koşuyor çok ciddiyim.
tv sesi zaten biz alttan dinliyoruz radyo gibi süper bir aktivite.

daha önce gelip beni rahatsız eden bir kadın vardı ay ben çok hastayım da (evin içini gözetlemeye çalışıyor) şeyy.. acaba tanışabilir miyiz ben çok hastayım çünkü böyle apartmandakileri tanımak isterim kim var kim yok (dibime girip ben yokmuşum gibi etrafımdan bakınarak eve bakar)
yok istemem sağ olun
-ama ben hastayım bak beklerim seni mutlaka gel
-gelmem teşekkürler
-hemen üst kattayım sen kimin torunusun
-kimsenin torunu değilim bu ev benim evim
-hı peki ben beklerim yine de.

yani ev alma komşu al dedikleri buysa koca bir deliler apartmanını alsınlar müsait yerlerine soksunlar ben böyle düzene başlarım arkadaş
ne ev ne komşu istemem alın başınıza çalın


bana huzurumu geri verin lan
huzurum nerde olm benim
adalet nerde
huzur nerde
anasını bellediniz lan ülkenin