1.
jose rodrigues dos santos'un yazdığı, orijinal ismi "o sétimo selo" olan, günümüzün belki de en büyük problemi olan iklim krizi ve buna neden olan kısımları irdelediği tuhaf romanı.
jose rodrigues dos santos okuyanlar bilirler ki hikaye örgüsü ve verdiği bilgiler neticesi ile kendisi sıkıcı bir dan brown örneğidir, okuduğum tüm kitaplarında inanılmaz kötü bir hikaye örgüsü vardı jose abimizin, ciddi anlamda bir an ne olduğunu unutuyor idiniz, sebebi de gazetecilik yaptığı kısımdan dolayı inanılmaz bir bilgi bombardımanına tutması insanı...
gelelim bu romanına, spoiler vermeden eleştirelim.
kurgu kısmı yok kitabın, evet yok. başlıyor, bilgi bilgi bilgi, ilerliyor, bilgi bilgi bilgi, son buluyor ve yine bilgi.
petrol şirketleri, iklim krizi derken boğuluyorsunuz. verdiği bilgiler iyi hoş lakin biraz ara verip kurguyu da tatlı bir şekilde ilerletse keşke, inanın kurgu falan sıfır, basit.
misal bir kısımdan örnek vereyim, kitabın kapağında kocaman bi 666 yazısı var. birazcık, bakın minnacık altyapısı olan birisi bunun şeytandan çok roma imparatoru nero ile bağlantılı olduğunu bilir, o da bunu minnacık anlatıp son vermiş. neden nero'yu 666 ile anlatmak istediklerini dahi anlatmamış, o kadar açık bırakılmış ki anlatamam...
bundan sonra jose rodrigues dos santos okumamaya karar verdim, kendisinin (bkz: isa'nın son sırrı) kitabı mükemmeldi, okuduğum geri kalan kitapları o kadar da iyi olmamakla birlikte korkunç kurgusu yüzünden verdiği bilgi bombardımanı daha kötü bir hal alıp sıkıyor insanı.
özetle, basit bir wikipedia araştırması ile zaten sizin kazanacağınız şeyleri söylemiş bu romanında. okumasanız da olur.
jose rodrigues dos santos okuyanlar bilirler ki hikaye örgüsü ve verdiği bilgiler neticesi ile kendisi sıkıcı bir dan brown örneğidir, okuduğum tüm kitaplarında inanılmaz kötü bir hikaye örgüsü vardı jose abimizin, ciddi anlamda bir an ne olduğunu unutuyor idiniz, sebebi de gazetecilik yaptığı kısımdan dolayı inanılmaz bir bilgi bombardımanına tutması insanı...
gelelim bu romanına, spoiler vermeden eleştirelim.
kurgu kısmı yok kitabın, evet yok. başlıyor, bilgi bilgi bilgi, ilerliyor, bilgi bilgi bilgi, son buluyor ve yine bilgi.
petrol şirketleri, iklim krizi derken boğuluyorsunuz. verdiği bilgiler iyi hoş lakin biraz ara verip kurguyu da tatlı bir şekilde ilerletse keşke, inanın kurgu falan sıfır, basit.
misal bir kısımdan örnek vereyim, kitabın kapağında kocaman bi 666 yazısı var. birazcık, bakın minnacık altyapısı olan birisi bunun şeytandan çok roma imparatoru nero ile bağlantılı olduğunu bilir, o da bunu minnacık anlatıp son vermiş. neden nero'yu 666 ile anlatmak istediklerini dahi anlatmamış, o kadar açık bırakılmış ki anlatamam...
bundan sonra jose rodrigues dos santos okumamaya karar verdim, kendisinin (bkz: isa'nın son sırrı) kitabı mükemmeldi, okuduğum geri kalan kitapları o kadar da iyi olmamakla birlikte korkunç kurgusu yüzünden verdiği bilgi bombardımanı daha kötü bir hal alıp sıkıyor insanı.
özetle, basit bir wikipedia araştırması ile zaten sizin kazanacağınız şeyleri söylemiş bu romanında. okumasanız da olur.
devamını gör...