yeni yazarlar görünce heyecanlanmak

sözlükte yeni yüzler gördükçe içimde oluşan heyecandır. sözlüğü sahiplendiğim için yeni yüzler görünce mutlu oluyorum tebessüm ediyorum içimden hoşgeldiniz len geçin oturun diyorum.

edit: kaç ay önce açmışım bu başlığı. büyük boş yapmışım. heyecanımı kaybettim artık heyecanlanmıyorum.

kitlemizin arttığını ve beni mutlu eden olay.

sözlük ailesinin buyumesidir keyif verir gelecek vadeder.

üyelerin hemen hemen tamamına yakınının iyi-kötü bir sözlük geçmişi mutlaka vardır. o yüzden yeni yazarlar değil de yeni fikirler, görüşler, düşünceler okuduğumda daha çok heyecanlanıyorum ben. tabii diğer yandan yazar sayısının giderek artmasını aynı zamanda daha farklı şeyler okuyacağımızın da bir işareti olarak görmek gerek. yani umarım. *

beni de görünce heyecanlandınız mı peki? doğru söyleyin.

sözlükte ki bir çok yazarın girişine tanıklık etmiş ve onların o turuncu halıdan yürümelerine şahitlik etmişimdir. şimdilerde tanımlarını gördükçe duygulanıyorum, ''el kadardı bunlar'' diyesim geliyor.*

keşke zeki müren'de bu günleri görebilseydi dediğim olay.

tam olarak neden heyecanlanıyoruz?

heyecandan elim ayağım boşalıyor diyebilirim. hatta bir iki kere gözüm karardı yeni yazar görünce, tansiyonum düşmüş heyecandan. tuzlu ayran içirdiler.

sen yenisin galiba.

yeni gelene mekandaki herkes yeni; haliyle yeni gelen, zati orada olanlardan daha heyecanlı olur.

bunun adına da psikolojide yeniyimneyapsadeliyim sendromu denir.

bana herkes yeni gibi.

sanki çok da böyle olmuyor sayın başlık sahibi.

biz bir aileyiz klişesiyle bitmeyecekse ben dün geldim. bak klişe olmasın lütfen.

ah benim çiçeği burnunda yazarım. toy güzelim, toy yiğidim.

ilim irfan yuvası, yeni bir soluk, sözlük formatında bir inovasyon umudüyle gelirler... nereden bilir ki? bir kaotik ortamın, ahlak masasının yakinden takip ettiği bir ortamın, çakallarla, sırtlanlarla dolu bir ortamın kucağına düştüğünü...

ah benim olacaklardan bihaber yavrum...

var git yoluna, biz düştük sen düşme...

hoş gelmişler.

ben de yeni geldim desem inanır mısınız?

olmayan duygum.

maksimum ne olabilir yeni bir yazar geldiğinde? belirli saatlerde yazıp yazıp çıkacak, senin benim gibi bir avuç insan sonuçta.

ha içlerinde çok yakışıklı biri çıkar heyecan yaptırır falan da, geri kalanı ne işime yarayacak sanki? nerde çokluk, orda her şey...

henüz tespit edemediğim heyecandır.

hanidir? nerededir?

kaç gündür buradayız biri de çıkıp demedi ki "ne heyecan yaptırdın be allahsız zorro, ölüyorum. merhaba" djdj. tamam tamam merhaba şart değil. bir hay bile demesinler, ama yine de ufak bi heyecan, bi küçük kıpırdanma bekliyor insan lan. bu kadar da ölü gibi takılmak hoş değil.

gerçi sözlük kalabalık aslında ama hep üç beş kişi görüyorum ben aktif olan. onlarda da heyecan yok. (şimdi bunu dedim diye o arkadaşlar da kalkıp beni tokatlamaya, shame walk yaptırmaya kalkmazlar umarım) yani vazifelerini yapıyor gibiler. kalanlar da iş makinesini izleyen ahali gibi izliyorlar. belki çekirdek bile çitliyorlar.

olm harbiden ne yapıyorsunuz lan geri kalanlar? bana da söyleyin. ölüyorum meraktan. söz, kimseye söylemem.

(bkz: sözlükte devrecilik yapmak)
(bkz: birinci nesil yazar bey diyeceksiniz)

yeni yazarlar da bizi görünce heyecanlanacak mı?*

yeni, eskir.