yerin dibine girmek istenen anlar

t: keşkeli zaman hadiseleridir.

bazen bir şeyleri geçiştirmek maksatlı küçük yalanlar söyleyebiliyorum, bu basit ve küçük yalanların açığa çıkması bende hep yerin dibine girme hissi uyandırır.

jonathanlivingston ukdesidir.

en yakın arkadaşımın bana yanlışlıkla nude atması

utancınızdan kaybolmak yok olmak istediğiniz anlardır.
hatırladığınızda bile utanırsınız kötü hissedersiniz.

bir tanıdıkla eski fotoğraflara bakarken bir anda sünnet olunurken çekilmiş fotoğrafa denk gelmek. erkek ya da kadın fark etmez; o an işte yerin dibi en uygun yer.

tam kapanma sırasında cafede nargile içerken mafya lideriyle bakan arasında aracılık yaptığınızın kanıtı niteliğinde olan videonun internete düşmesi*

sınıfta ders anında hapşıran kişinin arkadaş olduğu zannedilmesi ve "gebeeeerr" şeklinde yapılan espri üzerine aslında hapşıranın öğretmen olduğunun fark edilmesi. bak yine yerin dibine giresim geldi.

üniversite öğrencisisindir ve paran bitmiştir. arkadaşlarınla bir yere gitmek ve oturmak zorunda kalırsın. sırf paran yok diye bahane uydurup sipariş vermezsin ve bir patavatsız ciddi şekilde herkesin ortasında "paran yoksa ben ısmarlarım çekinme" demiştir.
işte maalesef ülkemizin gençliğinin belki de yarısından fazlası bu anı yaşamak zorunda bırakıldı.

eskiden bir erkek arkadaşım vardı, yazdıklarını anlamamıştım wpden ekran görüntüsü alıp arkadaşıma göndermiştim, şair burada ne diyor? diye. ben böyle sanmıştım. sonra erkek arkadaşımdan gelen mesaj "anlamadım canım". sonra artık o erkek arkadaşım değildi. biz birbirimizi anlayamadık :)))

tüm gizli işlerin ortaya çıktığı an.

"bütün sırların ortaya çıkacağı günü hatırla!"

[târık sûresi, 9]

manita ile gidilen kafede cepte para olmadığını fark etmek.

birinden para istenince yok dendiğinde.

#1392992 budur.

wtspp web'de ona atacağın mesajı buna atmak.

sil hemen mesajı, hemen sil, herkesten sil!..

konserimde tanıştığım güzel kızın profil fotoğrafına bakmak isterken, ekranın ilgili bölümündeki görüntülü arama yapılan yere yanlışlıkla bastım.

hırsız muamelesi gördüğüm andır.
sanırım 12 sene önce falandı. kardeşimle alışverişe çıkmıştık. kızılaydaki mağazaları dolaşıyorduk sonra kotona girdik, alışverişimizi yaptık ve çıktık mağazadan. benim kolumdaki torbanın içine ne ara düştü bilmiyorum ama bir küpe düşmüş herhalde çok kalabalıktı sürtünürken mi oldu ne zaman oldu bilmiyorum neyse ardından adil ışık mağazasına girecektik ve tam girecekken kapının alarmı dat dat dat ötmeye başladı bir satış görevlisi yanımıza gelip torbanızı açar mısınız dedi bende torbayı açtım torbayı karıştırdı içinde bir tane alarm takılı küpe buldu ve suratıma öyle bir küçümseyici, alaycı bir bakış fırlattı ki işte o an yer yarılsaydı yerin dibine girseydim dedim. kadın resmen bana pis hırsız dermiş gibi bakış fırlattı. neyse sonra kadın küpedeki alarmı kasaya götürüp alarmı söktürüp geri verdi bize. işin ilginç yanı alarm koton mağazasından çıkarken ötmemişti çok enteresan. hayatım boyunca o bakışı unutamam. hala ara ara aklıma gelir.

derste arkadaşım benimle uğraşıyordu, felsefe öğretmenim kıza yavsama ben sana yavsıcam en son demişti. koskoca sınıf bana bakmıştı ve ben çok utanmıştımmm