yetişkinler nasıl arkadaş ediniyor sorunsalı

bence yaşayarak öğrenmelisin dedigimdir.

swinger partilerinde.

kendimi yetişkin olarak varsayarsam arkadaş edinmiyorum edinemiyorum da denebilir çünkü kiminle tanışsam samimiyetsiz geliyo bu bir hastalık mıdır bilemem ama çok rahatsız ettiği zamanlar oluyo.

haftada 4 gün çocuğu basketbol antrenmanına götürüyorsun. 90 dk sürüyor. işin yoksa oturup bekliyorsun. diğer velilere göz aşinalığı başlıyor önce, bir iki hafta içinde selamlaşmaya başlıyorsun. selamlaşma sohbete dönüşüyor. baktın sohbet sarıyor bir yerlere kahve içmeye gidiyorsun beklediğin sürede. sonrasında görüşmeye devam etmek hoşuna giderse arkadaş oluyorsun.
spora başlıyorsun, aynı saat diliminde gelenlerle de aynı şekilde.
apartmana yeni biri taşınıyor, hoş geldin diye uğruyorsun, o da iade-i ziyarete geliyor. sararsa arkadaş oluyorsun, öbür türlü karşılaşırsan selamlaşıyorsun.
bir arkadaşın başka bir arkadaşıyla tanıştırıyor, bir iki kez daha karşılaşırsan telefon alışverişi oluyor. bir de bakmışsın arıyorsun, aranıyorsun.
yetişkinlerin arkadaş olma süreci de gençlerinkinden farklı değil özetle.

edinemiyoruz.

erkekler olarak beğendiğimiz kadının saçını çekiyoruz, ya da sevdiği bir şeyini alıp yardır yardır kaçıyoruz.

arkadaş olmak istediğimiz kişinin montunun üstüne kendi montumuzu asarak

tükürüp kaçıyorum ben. en yetişkin arkadaşlıklar nefretle başlar...

ne demiş gabriel garcia marguez

"akıttığın göz yaşlarını silmek yerine, akmasına neden olanları sil hayatından."

edinmelerine gerek yoktur. bütün yetişkinler zaten birbiriyle arkadaştır. sadece bazıları ile iletişime geçmeyi tercih etmezler. iletişime geçmemeleri arkadaş olmadıklarını göstermez.

hiçbir şeyin hiçbir yaşta değişmediğini kanıtlayan, idrak edilmesini sağlayan sorunsal.

aynı çocukken kenarda izlenen o mahalle maçından, "sen de oynar mısın?" gibi bir teklif gelmesi gibi.

bir çok cevabı olan soru. parkta salıncakta sallanırken gidip itiyorum ben genelde. güzel bir başlangıç oluyor. o da olmazsa saçlarına kum atıp annemin yanına kaçıyorum.

zor aslında.
çoğu evli ve çocuklu.
iş dışındaki zamanlarda vakit geçirmek zorlaşıyor.
yanlarında çocukları olunca iletişim kurmak biraz zor oluyor.
dikkatleri sürekli çocukta oluyor doğal olarak.