yolcu

giden kişidir...uğurlar ola..

sözleri neşet ertaş'a ait olan harikulade türküdür. ne hayallerimizde ki kadar mükemmel ne de kendimizi yerdiğimiz kadar aciziz. hayat perdesinde iki üç cümlelik sözleri olan küçücük figüranlarız. şayet şanlıysak bu kervanda bir kaç on yıl zaman geçirecek olan yolcularız.

bir anadan dünyaya gelen yolcu
görünce dünyaya gönül verdin mi?
...
hep yolcuyuz böyle geldik gideriz
dünya senin vatanın mı yurdun mu?

yolculamak...hepsini...

bizim oğlan :))

nasıl güzel çalmaktır buuuu...

güney kore...uğur ve umut... gurur duydum....uğurun kıyafetiiiiii

neşet ertaş'ın en beğendiğim şarkısıdır.

(bkz: taksi)

no land’ın bu şarkısıyla geçen kısa bir yaz tatilini geride bırakıyorum. kısaydı ama dolu dolu 1 ay geçirdim.

öncelikle stk’da başkanlık dönemimi güzel bir şekilde bitirip görevi sıradakine devrettim sonrasında tıp fakültesi 3. sınıfa geçtim çok zorlu bir seneydi, yüksek frekanslı stresler yaşadım, saç döktüm, beyazlar çıkardım, kalpler kırdım, özürler diledim, bazen de dilemedim uzaklaştım. bu süreçte bazı yeni insanlarla tanıştım. süreçlerimde yardımlaşma ve dayanışmanın önemini bir kez daha anladım.. insandan soğuma geldiğinde bile yine soluğu insanlarda aldım.

arkadaşlarımla yazlığa sonrası kuşadasına gittim.
babaannemle bu yaz biraz daha fazla denize girdim
biraz daha zaman geçirmeye çalıştım, içimden de öyle geldi aslında. çekirdek ailemle bu sefer ailemize şubat ayında katılan köpeğim krem’de katıldı ve göcek’e sonrasında halamlarla beraber makedonya, arnavutluk, karadağ ve kosova’ya gittik. (kosovadan geçtik desek daha doğru olur aslında fazla zamanımız yoktu gezmeye.. inanılmaz fazla araba yolculuğu yaptık. şarkılar dinlenildi, sohbetler edildi, sayısız benzin istasyonu molaları, gidilen gezilen yerler arasında arka fonda bazen şarkı eşliğinde camdan dışarı gerçekten bakabildiğinde görebiliyorsun gerçekleri. göremediğin her gerçek sana yolculuklarda, yollarda vuruyor.. düşünüyorsun ama karamsar bi’ düşünüş olmuyor o işte. benim ki öyle değildi en azından. öncelikle şunu diyim son zamanlarda huzursuz değilim. mevcut huzursuzluklarımı atlatabildim çünkü
deneyimlemeye yerler açtım. olmuş olana tecrübeydi dedim artık. bunu diyebilmeyi öğrendim, öğreniyorum da. tam emin olmak ve tam unutmak yokmuş aslında. gitmek ve gelmek keskin çizgilermiş gerçekten. gittiğin yolu dönmek istediğinde dönedebilirmişsin meğer.. bazı yollardan da dönmemeyi gerçekten süreçte kendin görürsün zaten ve dönmezsin..
her insan kalmaz, her insan da gelmez
bi’ amaç vardır orda ilahinin verdiği bi vazife
o vazife biter ve süre dolar, çıkış gerçekleşir..
dikkat edin neyi direttiğinize, neyle inatlaştığınıza
zamanlamayla ilgilidir bazı şeyler belki de her şey
önemsiz gibi gözükenler de önemlidir esasen
beklentiye girdiğin anda hayat sana ters kelepçe yapar
fazla dillendirdiğinde büyüsü kaçar olmaz
fallar doğru değildir denilse de bi alın yazısı vardır kaderi zorlayamazsın. her şey olacağına varır çünkü.

tüm bunların farkındalığında var olup o yağda kavrulup, uygulamaya çalışırken

bağırdığım şeylere hafiflemedim doğrusu
zamanla hafiflediğim şeylere de bağırmamıştım aslında.. gördüğüm çok sosyal bilinç var ve var olacaktır da. az eşyayla gidilen, sırt çantası taktığın, kasıntısız, güler yüzlü, güneşin tenini yaktığı, hafif esinti belkide yakamoz ışığı, biraz dalga, doğa sesleri
gördüğün yerler, görmediğin yerleri görmek ve merak etmek. hala her şeye rağmen merak edebildiklerimiz.. ne kadar özel aslen… yolculuklarım hiç bitmesin diyerek çok uzun zaman sonra umutsuzca hissetmiyorum. umutluyum çünkü bi kelebek kondu, tünel bitti, güneş açtı.. özetle o güneşler hep açılır, o bulutlar da bazen parçalanır, bazen de yollar karanlık olur. mevcut devam edebilme cesaretinde. inanır mısın sözlük burayı bana gösteren açmalısın, yazmalısın diyen insanla artık konuşmuyorum ve görüşmüyorum. ama onun sayesinde çok daha fazla yazmışım. bunca paylaşılmayı beklenen yazılarım ve dinlenilmeyi bekleyen podcastlerim arasında en gerçek şey.. bazı hayallerimi yaşıyorum. uzak vadeli hayallerden de ziyade kısa süreli hedefler biçtiğimde ulaşabiliyorum. özetle neyin hiçbir zaman seni nasıl ve ne şartta bulacağını bilemezsin.



ne