yurt dışına çıkmak isteyen gençlik

gelecekleri hususunda karamsar olanlardır.

gezmek için çıkıyor da olabilir bu gençlik. illa ülkeden kaçmak için gitmiyor ya herkes.

var olan düzenden memnun olmayan, kendi geleceği için çareler bulmaya çalışan gençlerimiz..çok haklılar.

egitimliyse beyin gocune konu olan gencliktir. haklidir da.

kendi hayatının gayesi, adeta bir tutku olarak gördüğü sevgili bölümünün türkiye’de değil başka ülkelerde değer görmesinden kaynaklı olabilir.

yurt dışına yerleşmek için çaba harcıyorum. siyasi bir sebebi yok, siyasetçiler geçici (gerçi 25 yıllık hayatımın 20 yılında tek kişi vardı) ama insanların artık standart bir adalet olduğuna inancı kalmadı. "başıma bir iş gelse, suçlu kişi çekmesi gereken cezayı çeker" kimse diyemiyor. kimse garanti veremiyor. ama herkes her şey yolundaymış gibi parti siyaseti konuşuyor, futbol konuşuyor. ekonomi zaten yerlerde.

önce yüklü miktarda bir pasaport harcı ödemesi gereken gençlerdir.

ben çok çıkmak istiyorum ama ülkemden kaçmak için değil. yeni bir dil, yeni bir kültür, yeni bir bakış açısı kazanmak için istiyorum.

"başka ülkelerde türk olarak nasıl karşılanacaklarını bilmiyorlar." gibi saçma sapan söylemlerle, belki de son kurtuluş umutları kırılmaya çalışılan gençlik.

bir kere şunu anlamak lazım; ırkçılık dünyanın en medeni, en gelişmiş ülkelerinde bile var ve sadece türklere karşı yapılan bir şey değil bu fakat genel olarak yeterli insani gelişmişlik düzeyine sahip bir ülkeye gittiğinizde ve o ülkenin sosyo-kültürel yapısına düzgün bir biçimde entegre olduğunuz taktirde, ırkçılık kaynaklı durumlarla karşılaşmanız istisnai bir düzeyde kalacaktır.

ayrıca, örneğin almanya gibi ülkelere gidip de ırkçılıktan söz edenlerin bir kısmını da, oraya uyum sağlamaya çalışmak yerine, kendi ilkel yaşam biçimini orada da devam ettirerek gittiği ülkedeki insanlara rahatsızlık veren çomarlar oluşturuyor. bu insanlar da verdikleri rahatsızlık dolayısıyla tepki gördüklerinde durumu hemen ırkçılığa vurarak mağdura yatıp haklı çıkmaya çalışıyor genelde.

ve işin en komik tarafı, göçmen sıfatıyla gittikleri ülkelerde sağcıların iktidara gelmesinden korktukları (bu normal olan kısım) için sol partilere oy verirken, bayramdan bayrama adım attıkları "vatanları" söz konusu olduğunda galaktik lider hüloooogggg moduna geçerek halkın anasını ağlatacak ideolojilere hizmet eden şahıs ve partilere destek vermeleri.

bunların atanamamış versiyonları da burada yurtdışına gitmek isteyen gençlerin umutlarını söndürmeye çalışan varlıklar. gençler de maldı ya zaten; gittikleri yeri cennet sanacaklar. bunu diyen eleman fırsat bulsa ilk kendisi gidecek o "ırkçı" avrupa ülkelerine, bilmiyoruz sanki.

çocukken büyüyünce ne olacaksın sorusuna verilen ''astronot'' yanıtı ciddiyetindeki gençliktir. mesele ''çok zor, yapamaz!'' falan değil. böyle bir istek var, ama inanılmaz lakayt bunu isterken o gençlik.

hevesi kursağında kalan gençliktir

bugün uçağa atlayıp new york'a taşınsanız, bütün türkiye'nin toplam ekonomik büyüklüğünden kat kat daha fazla paranın döndüğü bir şehirde yaşamaya başlayacaksınız.

gençlerimizin kendini yırtarcasına ülkeden kaçıp abd'ye gidip yerleşmeye çalışmasının arkasındaki acı gerçek bu. türkiye'de dönen küçük çaplı paracıklardan kendinize ufak bir dilim koparmaya çalışarak bir ömür harcayacağınıza gelişmiş ülkelerdeki dev parasal hareketlerden bir damlası bile cebinize girecek olsa ihya olacağınızı bile bile burada sürünmeye gönlünüz razı olmuyor ve tası tarağı toplayıp yurt dışına kaçıyorsunuz.

üstelik burada yaşamaya devam ettikçe asla sahip olamayacağınız lüks otomobillere; kaliteli, geniş, büyük evlere; sağlıklı, lezzetli gıda maddelerine; yüksek teknoloji ürünlerine, sağlık hizmetlerine, üç kuruş paraya sahip olabiliyorsunuz. aynı hizmet kalitesine türkiye'de ulaşmak için onlarca yıl boyunca köpek gibi çalışmak zorunda kalacağınıza, o ürünlere çok kısa süreli bir emek harcamak yoluyla sahip olabiliyorsunuz çünkü "hayat pahalı değil!".

gönül isterdi ki, "gençler durun, nereye gidiyorsunuz, mis gibi ülkenizi bırakmayın, burada çalışın, çabalayın, ülkenize katkı sağlayın" diyebilelim ama gerçek dünya bu kadar romantik değil.

hala genç, hayatın başında ve onu buraya bağlayan sorumlulukları olmayan arkadaşlara hatırlatmak isterim. küçük bir gölette çırpına çırpına madara olacağınıza, büyük okyanusta yelkenlerinize basın rüzgarı.

yurt dışını gezmek istemek veya orada yeni bir hayat başlangıcı kurmayı dilemek hemen hemen tüm dünyada ki gençlerin hayallerinden biridir. bunun için tabi ki belli bir birikiminin olması gereklidir. paranın önemli bir detay olmasının dışında insanın cesaretinin de olması gereklidir. yurt dışına çıktığın zaman dilin ve biraz da zekan mevcutsa hal olur. tüm bunlara ek olarak maceracı ruha da sahip olmak gereklidir.
bilmiyorum ya gerekli planlamaları yaptıktan sonra bu kadar zor olmasa gerek sonuçta türkiye'de yaşayan gençleriz

orayı çıkmak zorunda olan* diye düzeltilmesini talep ediyorum. böyle bakınca sanki seçme şansımız varmış gibi oluyor ama gerçekte yok, kaçabilirsek kaçıyoruz, insan gibi yaşabilmek için.

türkiye haricindeki 207 ülke de yurtdışı olduğu için, hangisine çıkmak istediğine karar vermesi gereken güruhtur. ayrıca o ülkede ne kadar ve hangi amaçla kalacağına da karar vermelidir. zira türkiye haricindeki her ülkede mülteci, ya da en iyi ihtimalle göçmen, yabancı olacaklardır. bugün sokaklarımızda gezen suriyeli insanlara nasıl bakılıyorsa, gidilen ülkede de onlara o şekilde bakılacağı unutulmamalıdır.

yarın akşam saat 23.30 da yunanistana doğru hareket edecek şişme botumuzda 4 kişilik yer var. ilgilenenler iletişime geçebilir. yüzme bilmeyen yazmasın.

bilenler bilir. iki ay önce iş değiştirdim ve yurt dışında eğitim almak isteyenler için danışmanlık hizmeti veren bir firmada çalışmaya başladım. sosyal medyacı olduğumdan mütevellit instagram hesabını ben yönetiyorum ve; dün geceden bu sabaha 100+ mesaj gelmiş, nasıl yurt dışında eğitim alırım, neler yapmam lazım vs diye.

seçimin ilk turundan sonra da benzer bir yoğunluk olmuştu ama bu kadar fazla değil. ikinci turun sonuçlanması ile birlikte instagram dm kutumuz, güney sınırlarımıza dönmüş. ne kadar genç varsa dm kutumuza abanmış. kurtulmak istemiş.

bir başka ilginç bir şey daha söyliyim. facebook sayfamızın dm'i üzerinden de suri, afgan, paki ve iranlılar yazıyor sürekli. biz türkler kadar fazla değil sayıları ama ben anlamadım arkadaş bu nasıl iş. 4 tarafı cennet ülkemizde kimse durmak istemiyor (ben dahil). şu durumda emeği geçen herkesin abv.

özdağ içişleri bakanı olsaydı köppek gibi memleketimi kalkındırmak için elimden geleni yapacaktım. (evet katma değeri yüksek ürün üretiyorum). valla ne heves kaldı ne istek.

hedeflerim tamamen buna yönelik bence imkanı olanlar da en erken vakitte avrupa ya da abd'ye göç etmeli.

ekonomi düzelse bile bu insanlarla yaşamak işkence.