zayıflama hayaliyle vazgeçilemeyen pantolonlar

evet arkadaşlar. eğri oturup doğru konuşalım. kimin gardrobunda yok böyle bir pantolon, sorarım size. iki üç kilo alan ve pantolonu sıkan insan bile o pantolonu bir kenara kaldırır ve aldığı kiloları geri verdiği gün o pantolonun içine girme hayalleri kurar. arada pantolonu çıkarır dener, düğme kapanmasa da üstünde duruşuna bakar. dokunmayı özlemiştir.

benim de böyle çok sevdiğim bir pantulum var. ah canım pantulum. inan her şeyi senin için yapıyorum. arada seni unutup tü kaka şeyler de yiyorum. ama umudum var. bir gün kavuşacağız. bir gün kapanacaksın. vuslat yakın olmasa da elbet bir gün güzelim. elbet bir gün çıkacaksın o hapis kaldığın gardroptan.

iki yıldır dolabımda beni bekleyen zamanında çok pahalıya aldığım , ayda bir dolabın en arkasından çıkarıp acaba olur mu umuduyla giyindiğim sevgili pantolonum.

kot pantolonlardir. evet.

vardı bende bundan bir tane. açık renk bir kot pantolon. aralıklı oruç + spor sonrasında içine sığmayı geçtim, hafiften bol bile gelmeye başladı. bu konularda hırslı ve iradeli olmak güzel.

ah pantolonlar değilmidir ki bizleri olmadığımız kişiler olmaya zorlayan... oysa ne masumdun vitrinde dururken. dokundum, yumuşacıktı. o gün anlamıştım bu pantolon benim olmalıydı. seni evimize ilk getirdiğim günü hatırlıyorum da, ne kadar da çekingen gibi duruyordun. zaten ilk makinaya atar atmaz da çektin. söyle bunu neden yaptın neden neden neden! o günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. kirlendin sen anlıyor musun kirlendin çamurlu batak yollarda. evet bu yolu ben seçmiştim ama sen de kabahatliydin. ben kilo aldım ve sen çektin. iki rayı gibiydik bir tren yolunun, yakın olması neyi değiştirirdi son istasyonun?

benim yine zayıflarsam diye vazgeçemediklerim var.. xxs almışım ya biraz ilerisini düşünsene kızım. bi iki beden büyük alsam kemerle hallederdik bir şey olmazdı.