zengin ve fakir farkı nasıl anlaşılır

bizim çocukluğumuzda zengin, zenginliğini bilirdi ; fakir, fakirliğin bilirdi.
zengin fakire tepeden bakmaz ; fakir ise parasızlığından gocunmazdı, utanmazdı.
zenginin ve fakirin kıyafertleri zerre kadar birbirine benzemezdi.
ayrıca fakirin pantolununda en az üç tane yama olurdu.
yedikleride benzemezdi.
zengin bal, baklava yerdi.
fakir tarhana çorbasına ve bulgur pilavına kaşık sallardı.
fakat zenginler hiç bir zaman ; özenmesinler maksadıyla ; göz önünde yeyip içmezdi.
her şey gizli olurdu.
fakirde ise kanaatkarlık vardı, zenginin hayatına hasetlenmezdi.

günümüzde öylemi.
adam fakir, asgari ücretle çalışıyor.
kendinde ve çocuklarında marka telefonlar.
evinde pastırma ve her türlü elektronik eşya.
hepsinin üstünde marka ve moda kıyafetler.

sokağa çıkınca kim zengin, kim fakir belli değil.
fakirlik ayıp değil, fakirlik utanılacak bir şey değil.
allah kuranda ; rızkı ve serveti dilediğime, dilediğim kadar veririm ; diyerek defalarca ayet göndermiş.

insanlar fakirliğinden utanıyor.
insanlar bu durumda ne yapıyor peki.
bunu gizlemek için her türlü eşyayı veresiye, kredi kartıyla, dolandırıcılıkla, aldığı borcu geri ödemeyerek alıyorlar.
fakirliğinden utanan insan oğlu ; onursuzluğundan utanmıyor.
ne kadar acı...

birinin parasinin olup birinin parasinin olmamasindan

danone kapağını yalıyorsa fakir

zenginin zamanı olur. fakirin zamanı olmaz.

aslında anlaşılmayacak gibi değildir ama..

ilk business uçtuğumda yemek için menü vermişlerdi sonrasında hostes ne içeceğimi sordu, söyledim ve gitti. dönerken yemek siparişini vermedim dedim oradaki yiyeceklerin hepsinden geliyor beyefendi dedi. meğerse yemeğin içeriğini belirtmek için ve sadece içecek seçmek için vermiş menüyü. o esnada bir tık tadım kaçmadı değil. *
t/ alışık olmadığın ortama girip sırıttığında zengin ve fakir anlaşılıyor.

hüptiriği sonuna kadar sıkıp yiyorsa fakirdir.

(bkz: mekandan çıkarken açılmış suyu masada bırakmak)

aralarındaki farkın anlaşılmasının çok da bir önem arz etmeyeceği iki insan türü..

keline bakin parlıyorsa zengindir.

daha net bir zengin fakir farkı bulamazsınız herhalde. millet dediğim de bizzat öz abim..

gösterişe merakı olan herkes, parasının çokluğundan veya azlığından bağımsız olarak fakirdir.
kendi için yaşayan herkes de ultra zengindir.

materyalist olmayan birinden bir şeyler eksiltemezsiniz. yalnızca duygularını alt üst edebilirsiniz. (bkz: duyguların da bağımlılık yapabilmesi) duygularının kontrolünü eline almış birinden ise hiçbir şey eksiltemezsiniz.

anlaşılmayacak gibi de değildir ama.. bankalarla diyaloguna bir bakın emin değilseniz.

zengin rolex takar, fakir saat takmaz.

hangisi paylasimciysa fakir odur. fakir edebiyatı yaptığımı düşünebilirsiniz, önemli değil. fakir elindekini paylaşır. ya zaten yok zaten yok der paylaşır ya da damdan düşenin halinden damdan düşer anlar der paylaşır. zengin genelde paylaşımcı olmaz. elindekini muhafaza etme gayretindedir. hatta daha fazlasını ister.

fakir insanlar daha içten, samimi ve iletişimi kolay oluyor. zengin laleler daha kibirli genellikle.

fakir sözlüklerde ,kahvelerde facebok'ta gezer gününü bö-akşamını hatta gecesini yani hayatı haybeye geçirir.(örnek; hüsamettin kokoreçsever.)

zengin ayfon telefonu ile ancak 20-25 dakika sanal alamem takılır ,sonra alemlere akar, hayatını yaşar.