zenginlik

neyin yeterli olduğunu bilmektir.

akla gelen ilk anlamıyla maddiyatın kabarık olması.
iki tane zengin hastam var. biri ödediği para için beni son demine kadar kullanmak istiyor. cimri birde. "çok değil mi yav?" diyor istediğim ücrete. ödüyor oflaya puflaya. sonra gelmiş diyorki "evdekilerin de tansiyonunu ölçer misin?" ödedi ya bir kere parayı, sonuna kadar kullanacak beni. bu kurnazlara hemen yapıştırıyorum "ölçersem ayrı ücret alırım." onun art niyeti benim sinirimi bozuyor.

diğer zengin hastam talep ettiğim ücretten daha fazlasını ödüyor. yerinden kalkacak hali yok. dün iğnesini yapacaktım, acelem vardı hızlıca işimi halledeyim diye bekliyorum. elinde su bardağı vardı. "ver alayım." dedim. "hayır sen alma." deyip annesine verdi bardağı. şaşırdım, niye şaşırdım çünkü ben tamamen acelem olduğundan beklemek istemediğimden almak istedim o bardağı. öyle bir ifadeye büründü ki kadın sanki ben bardağı istedim diye utandı. bu yüzden şaşırdım. para karşılığı hizmet alıyor diye bardak taşıtacak değil ya kadın, öyle düşünüyor büyük ihtimalle.

zenginlik insanlara farklı şeyler katıyor anlaşılan. iki hastam da ciddi anlamda zengin. biri bok biri olmayı seçmiş biri de normal biri olmayı. ay paranızı bir gün başınıza çalacağım cidden.

uyduruk olduğu söylenen bir dizide duydum geçen günüsü.

evlat, gerçek zenginlik mal çokluğu değildir,
gönül tokluğudur.

vallahi de öyledir. günde bir tas çorba, pencerenden yuvana sızan güneş...
iç huzuru.
kazanma ve biriktirme, yığma hırsının canı cehenneme.

ben zenginim. ben zenginim bu felsefeyle.

keyiflidir.
mesela istediğin yemeği istediğin yerde yiyebilirsin.
istediğin tatili yaparsın.
istediğini giyer, istediğin mekanda takılırsın.

hayat seni hiç bir şeye mecbur bırakmaz.
sen ne istersen o olur.

kişiye göre değişen mal mülk toplamıdır.

her şeyin fiyatını bilen hiçbir şeyin değerini bilmeyendir.

mutlak mutsuzluğun son sınavı olsa gerek.

hemen hemen tamamımız, aklımızın erdiği yaştan beri zenginliğin hayalini kurarız. sebebi çok basit, mutlu olmak.

"parayla saadet olmaz ühü ühü" tarzı romantikliklere girişmeyeceğim. parayla bal gibi de saadet olur. sadece yeni yeni bazı farkındalıklar geliştiriyorum. amacım da bazılarından bahsetmek.

bazı kronik mutsuzlar var. halk arasında bunun çeşitli çeşitli sebepleri olabilir ama mutluluk dediğimiz şey esasında beyindeki kimyasallardan ibaret. ben de bu işlerden anlamadığım için mutsuzluğun kaynağını da anlatamam.

bugün birçoğumuz mutsuzuz ve bu kümenin çoğunu hayatta tutan en büyük motivasyon, itiraf etmeseler dahi zengin olma umudu. bu insanlar umarım bir gün zengin olur. bizim konumuz kronik mutsuzlar.

kronik mutsuzlarin çoğunluğu zengin olmamalı diye düşünüyorum. zenginliği sağlık üzerinden yeren bir söz vardır, altın leğenin kan kusana faydası olmaz. bu sözün bağlamının daha geniş olması gerektiğini düşünüyorum. kronik mutsuzlar öyle lanetlenmişler ki zengin olduklarinda da mutlu olmayacaklar ve bu sefer onları hayatta tutan en büyük motivasyonu kaybetmiş olacaklar.

bu dediklerim tamamen bir varsayım. belki tamamen yanlış da olabilirler. sadece çocukluktan beri arzulanan en büyük olgunun dahi bireyi mutlu etmeyeceği olasılığı, düşünüldüğünde insanı dehşete düşürüyor. kendini matrix'de gibi hissediyorsun*.

(bkz: ziganalı'dan denemeler)
(bkz: 5 tl'ye satılan kişisel gelişim kitabı)
(bkz: ziganalı ile sahura doğru)

gold diggerlara karşı dikkatli olmayı gerektirir.

çok şeye sahip olmak değildir.

surat asma sebebi.

fakir insan demek kolay mutlu olan insan demektir.
kamu spotu
hadi iyiyiz fakirler, beş parasız ama
musmutlu ölecez.
hau surata bak, kız az gül daa.
o gada bende olsa ben kendimi ve en az bin kişiyi daha güldürürdüm.
gülemeyenleri kovardım, gülebilenlerle devam edersin.
güleceniz ülennn.

farzları eda et ki, insanların en abidi olasın, haramlardan kaç ki, insanların en vera ehli olasın, allahu teala'nın senin için yaptığı taksime razı ol ki, insanların en zengini olasın.

nakit miktarı ile değil ile değil nakit harici varlık durumuyla ölçüldüğünde doğru sonuç verecek ölçüttür.

insana rahat yaşaması için gereken miktar türkiye'de şubat 2025 itibariyle yıllık 30-35 bin dolar civarındadır.

bunun üzerindeki her tür gelir ya bir işe ya da para üretecek herhangi bir şeye yatırılmalıdır.

nihayetinde, 20 adet fabrikanız dahi olsa günlük rutin hayatınızın harcamaları yıllık 35bin doları kolay kolay geçmez.

bu durum 1 fabrikası olan kişi için de geçerlidir.

yıllık 35 bin doların üzerindeki her nakit, daha fazla para üretecek araçlar için birer yakıttır.
parada fazla anlam aramamak lazım yani.

bugünkü tanımı da ölçütleri de değişen kavramdır.

kendinize ait bir eviniz varsa...

kendinize ait şahsi bir aracınız varsa...

finansal özgürlüğünüz varsa...

zenginsiniz demektir. çünkü artık zenginlik, tamamen bu ölçütlerle şekillenmektedir.